Czapscy herbu Leliwa

polski ród szlachecki

Czapscy, także Hutten-Czapscy (niem. Grafen von Hutten-Czapski) – pomorski ród szlachecki herbu Leliwa z dewizą Vitam patriae, honorem nemini („życie ojczyźnie, honoru nikomu”), pochodzący ze wsi Czaple lub Czapelki, od której przyjął nazwisko. Pojawił się tam na początku XIV wieku.

Herb Leliwa
Herb hrabiowski Czapski (zabór pruski)
Herb hrabiowski Hutten-Czapski (zabór rosyjski)

Legenda rodowa edytuj

Według legendy rodowej, stworzonej przez genealogów prawdopodobnie w XVIII wieku, Czapscy są boczną gałęzią prastarego i sławnego frankońskiego rodu von Hutten, który pojawił się w roku 930 – Ehrenreich von Hutten brał w tym roku udział w wyprawie Henryka I Ptasznika, króla Niemiec, przeciwko Hunom. Choć niemieccy genealogowie wywodzą nieprzerwaną linię frankońskich Huttenów od Rudolfa, który żył ok. roku 1179, genealogowie Czapskich zlokalizowali ich przodka jeszcze wcześniej – miał nim być rycerz Dietrich von Hutten, który wraz z paroma innymi szlachcicami frankońskimi został w roku 1112 wezwany przez Bolesława Krzywoustego na pomoc w walce przeciw pogańskim Prusom. Hutten wyróżnił się w roku 1113 w bitwie pod Nakłem, po czym Krzywousty pasował go na rycerza i nadał mu herb Leliwa oraz wieś Smoląg w pobliżu Starogardu na Pomorzu Gdańskim. Potomkowie Dietricha Huttena przyjęli pod późniejszym panowaniem krzyżackim nazwisko panów von Smolangen. Hugo I von Smolangen, poseł stanów pruskich, stanął w czasie wojny trzynastoletniej Polski z Zakonem po stronie króla Kazimierza Jagiellończyka; syn jego Hugo II von Smolangen został w roku 1482 kasztelanem gdańskim. Synowie Hugona Sebastian, podkomorzy pomorski, i Juliusz, sędzia tczewski, powrócili do rodowego nazwiska Hutten, ale w spolonizowanej formie „Czapski” (od niemieckiego Hut, kapelusz, czapka). Od tego czasu datują się linie Czapskich bąkowska, smętowska i swarożyńska.

Bracia Mikołaj i Józef Czapscy, obaj dawni generałowie I Rzeczypospolitej, otrzymali od króla Fryderyka Wilhelma III 27 września 1804 hrabiowski tytuł pruski z nadaniem przydomka von Hutten. W roku 1861, 3 września, tytuł taki otrzymał również Bogdan Hutten-Czapski, ordynat na Smogulcu. Gałąź Czapskich osiadła od pocz. XIX wieku na Mińszczyźnie i Wołyniu uzyskała w latach 1874, 1895 i 1900 rosyjskie potwierdzenie tytułu. Wśród Czapskich było w latach 1683–1795 trzynastu senatorów, sześciu kawalerów Orła Białego i do 1863 trzech kawalerów Virtuti Militari, a w XX wieku dwóch przeorów polskiej prowincji Zakonu Maltańskiego. Od 19 marca 1923 istnieje związek familijny. Obecni potomkowie po mieczu linii hrabiowskiej żyją w USA. Istnieją gałęzie nieutytułowane oraz inna rodzina o tym samym nazwisku, Czapscy herbu Grzymała.

Ważniejsi potomkowie rodu do końca XVIII wieku edytuj

 
Pałac Czapskich w Warszawie
 
Pałac Czapskich w Krakowie
 
Pałac Czapskich w Przyłukach

W XIX i XX wieku edytuj

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

  • Heinrich Kneschke, Deutsche Grafenhäuser, 1–3, Leipzig 1865–68
  • Simon Konarski, Armorial de la noblesse polonaise titrée, Paris 1957

Linki zewnętrzne edytuj