El Hortelano

El Hortelano, właśc. José Alfonso Morera Ortiz (ur. 6 sierpnia 1954 w Walencji, zm. 19 grudnia 2016) – hiszpański rysownik, ilustrator i malarz związany z ruchem La movida madrileña.

El Hortelano

Imię i nazwisko	José Alfonso Morera Ortiz
Data i miejsce urodzenia	6 sierpnia 1954 Walencja, Hiszpania
Data śmierci	19 grudnia 2016
Dziedzina sztuki	malarstwo, komiks
Strona internetowa

Zarys biografii

Studiował medycynę, jednak studia te porzucił. W latach 70. współpracował jako rysownik z czasopismami katalońskimi (m.in. Ajoblanco, El Viejo Topo, Triunfo). Ze środowiskiem movidy zapoznał się w 1975 roku, kiedy to odbywał służbę wojskową w Madrycie. Nawiązał współpracę z rysownikiem Ceesepe, z którym później wyjechał do Paryża i Londynu. W 1978 roku ożenił się z artystką Barbarą Allende (znaną pod pseudonimem Ouka Lele), z którą zamieszkał w Barcelonie. Małżeństwo odbyło liczne podróże (m.in. do Nowego Jorku, Jugosławii i Niemiec). W 1982 roku para wróciła do Madrytu, rozstali się dwa lata później. W 1887 roku El Hortelano wyjechał do Nowego Jorku dzięki stypendium Comité Hispano Americano, do stolicy Hiszpanii przeprowadził się ponownie dopiero po 11 latach.

Twórczość

Debiutował jako rysownik komiksów, malarstwem zajął się dopiero później. Jego twórczość malarska pozostała jednak związana z komiksowymi inspiracjami (przejawiającymi się m.in. w sposobie rysowania postaci oraz w tworzeniu wyrazistych konturów). W pierwszym okresie twórczości chętnie sięgał po tematy związane z miastem i jego życiem. W 1984 roku nieszczęścia życia osobistego malarza (śmierć ojca, rozstanie z żoną) sprawiły, że jego twórczość stała się dużo bardziej pesymistyczna, związana z kategoriami samotności i nieobecności. Jednak od 1985 pesymizm ten był przez artystę przełamywany, jego twórczość stawała się stopniowo odchodziła też od tematyki miejskiej, z czasem pojawiało się też coraz więcej optymistycznych barw (żółć, czerwień).

Poza malarstwem zajmował się także projektowaniem tekstyliów, książek, okładek płyt. Wraz z Ceesepe nakręcił też krótkometrażowy film Koloroa, a także serię ilustracji do muzyki zespołu Radio Futura. Jest też autorem tekstów literackich, wydanych wraz z ilustracjami w tomach Manifesto emocionado oraz Quiero ser miércoles. Publikował też w piśmie La Luna de Madrid. Projektował także okładki płyt m.in. dla zespołu Gabinete Caligari i Radio Futura. Ilustrował książki, był też autorem kostiumów i scenografii do filmu Luisa Eduarda Aute Delirios de Amor.

Bibliografia

• Weronika Bryl: Madrycka „movida” jako ruch kulturowy. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2008, s. 156-160. ISBN 978-83-7177-526-0.