Elodina claudiagatunek motyla z rodziny bielinkowatych i podrodziny Pierinae.

Elodina claudia
De Baar et Hancock, 1993
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

motyle

Rodzina

bielinkowate

Podrodzina

Pierinae

Plemię

Elodinini

Rodzaj

Elodina

Gatunek

Elodina claudia

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1993 roku przez Murdocha De Baara i Davida Hancocka[1][2] na łamach „Australian Entomologist”. Jako miejsce typowe wskazano Iron Range w Shire of Cook w australijskim stanie Queensland. Epitet gatunkowy utworzono od nazwy przepływającej w miejscu typowym Claudie River[1].

Morfologia edytuj

Samice osiągają od 20 do 22 mm, a samce od 19 do 22 mm długości przedniego skrzydła. Użyłkowanie obu par skrzydeł wyróżnia się na tle australijskich przedstawicieli rodzaju bliższym położeniem punktów początkowych trzeciej gałęzi żyłki medialnej i pierwszej gałęzi żyłki kubitalnej przedniej[1]. Wierzch skrzydła przedniego jest perłowobiały z przyciemnieniem nasady, ciemnobrązową krawędzią kostalną oraz czarną plamą wierzchołkową o krawędzi wewnętrznej równomiernie zaokrąglonej, bez wydatnej wypukłości, przeciągniętej jednak wzdłuż pierwszej i drugiej gałęzi żyłki kubitalnej przedniej. Spód skrzydła przedniego u samca jest perłowobiały z zażółconą nasadą i jasnoszarą plamą wierzchołkową, u samicy rozleglej zażółcony. Wierzch skrzydła tylnego jest perłowobiały. Spód jego u samca jest biały z cytrynową nasadą i zażółceniem wzdłuż krawędzi kostalnej, u samicy zaś cały żółtawopomarańczowy[1][3]. Genitalia samca mają rozdwojony unkus z szerokimi i stosunkowo wysokimi guzkami nasadowymi oraz wezykę o długości połowy edeagusa, zaopatrzoną na większości swej długości w silne szczecinki[3].

Ekologia i występowanie edytuj

Owad endemiczny dla Australii, znany tylko z miejsca typowego na Półwyspie Jork w północnym Queenslandzie[1][3]. Zasiedla lasy deszczowe[1], zwłaszcza nadrzeczne o zwartej roślinności. Postacie dorosłe latają nisko nad powierzchnią gruntu[3]. Spotykano je w grudniu, lutym, kwietniu, czerwcu i lipcu[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g Murdoch De Baar, David Hancock. The Australian species of Elodina C. & R. Felder (Lepidoptera: Pieridae). „Australian Entomologist”. 20 (1), s. 25-43, 1993. 
  2. Markku Savela: Elodina C. & R. Felder, [1865]. [w:] funet.fi [on-line]. [dostęp 2022-12-29].
  3. a b c d Michael F. Braby: The Complete Guide to Butterflies of Australia. Collingwood: CSIRO Publishing, 2004, s. 146-147.