Emanuel Schäfer
Emanuel Schäfer (ur. 20 kwietnia 1900 w Hluczynie, zm. 4 grudnia 1974) – niemiecki prawnik, oficer gestapo, SS−Oberführer i zbrodniarz wojenny.
 Po lewej SS-Oberführer Emanuel Schäfer | |
 Oberführer
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1926−1945 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
szef gestapo w Opolu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Urodził się w Hulczynie (obecne Czechy, wówczas pruska prowincja Śląsk) w 1900 roku. Jego ojciec był właścicielem hotelu. Ukończył studia prawnicze na uniwersytecie w Breslau; doktoryzował się z prawa cywilnego[1]. W czasie I wojny światowej służył w regimencie artylerii polowej. Po wojnie służył w oddziałach Freikorps, a także był członkiem faszystowskiej organizacji Stahlhelm. W 1926 roku wstąpił do policji w Poczdamie. Schäfer miał katolickie pochodzenie, w 1928 r. przyjął protestantyzm, a w 1936 r. został Gottgläubigerem (nazwa wierzącego w okultystyczną religię Gottgläubigkeit).
W 1933 roku wstąpił do SA i Sicherheitsdienst (SD), której był aktywnym członkiem. W maju 1934 roku mianowano go szefem gestapo w Opolu[1]. W 1936 roku został członkiem SS.
W 1939 jako komendant Einsatzgruppe II w randze SS-Sturmbannführera odpowiedzialny za zbrodnie dokonane na terenie okupowanej Polski w pasie operacyjnym Grupy Armii "Południe" (na Śląsku i w Małopolsce). W 1940 roku objął stanowisko szefa gestapo w Kolonii[1].
W czasie wojny Schäfer pełnił służbę w organach policji bezpieczeństwa na terenie Serbii. Po wojnie wrócił do Niemiec, gdzie został skazany na sześć i pół roku więzienia za zagazowanie 6820 dzieci i kobiet.
Emanuel Schäfer zmarł w 1974 roku w wieku 74 lat.
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Eric Arthur Johnson, Der nationalsozialistische Terror. Gestapo, Juden und gewöhnliche Deutsche, wyd. 1. Aufl, Berlin: Siedler Verlag, 2001, ISBN 3-88680-619-7, OCLC 50049875.