Eparchia sremska
Eparchia sremska – jedna z eparchii Serbskiego Kościoła Prawosławnego, z siedzibą w Sremskich Karlovcach. Jej obecnym (2022) ordynariuszem jest biskup sremski Bazyli (Vadić).
 Sobór św. Mikołaja w Sremskich Karlovcach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data powołania |
XI w., 1947 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sobór | |
| Biskup diecezjalny |
biskup sremski Bazyli (Vadić) |
Położenie na mapie Serbii  | |
| 45°12′05″N 19°56′11″E/45,201389 19,936389 | |
| Strona internetowa | |
Historia
edytujLudność serbska była obecna w regionie od IX w. Przed 1344 w Sremskiej Mitrovicy powstał klasztor prawosławny, który następnie przeszedł w ręce benedyktynów. W X–XI w. istniała już eparchia sremska podlegająca Arcybiskupstwu Ochrydzkiemu. Następnie administratura działała w strukturach Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Od utworzenia metropolii karłowickiej w 1690 podlegała metropolicie rezydującemu początkowo w monasterze Krušedol, następnie w Szentendre i w Sremskich Karlovcach. W 1848 metropolita karłowicki otrzymał prawo posługiwania się tytułem patriarchy serbskiego. Po reorganizacji struktur Serbskiego Kościoła Prawosławnego w związku z utworzeniem Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców metropolita weszła w skład Patriarchatu Serbskiego, urząd patriarchy karłowickiego został zlikwidowany. Do II wojny światowej metropolią sremsko-karlovacką zarządzali patriarchowie serbscy[1].
W 1947 Święty Sobór Biskupów Serbskiego Kościoła Prawosławnego zdecydował o rozdzieleniu eparchii karlovackiej oraz eparchii sremskiej. Przez trzy lata locum tenens eparchii był biskup Wincenty (Prodanov). W 1951 katedrę objął Nikanor (Iličić)[1]. Po czterech latach na urzędzie zastąpił go Makary (Đorđević), który wielokrotnie dokonywał objazdów eparchii, głosił kazania, wyświęcał cerkwie po remontach, zaś w 1964 przyczynił się do ponownego otwarcia seminarium duchownego w Sremskich Karlovcach[1].
- Nikanor (Iličić), 1951–1955
- Makary (Đorđević), 1955–1978
- Andrzej (Frušić), 1980–1986
- Bazyli (Vadić), od 1986
Monastery
edytujEparchii podlegają następujące klasztory[1]:
- Monaster Beočin
- Monaster Bešenovo
- Monaster Velika Remeta
- Monaster Mala Remeta
- Monaster Vrdnik
- Monaster Grgeteg
- Monaster Divša
- Monaster Jazak
- Monaster Krušedol
- Monaster Kuveždin
- Monaster Staro Hopovo
- Monaster Novo Hopovo
- Monaster Petkovica
- Monaster Privina Glava
- Monaster Rakovac
- Monaster Fenek
- Monaster Šišatovac
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Historia eparchii na jej oficjalnej stronie. [dostęp 2007-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-06)].