Erazm Humienny

polski społecznik, opozycjonista okresu PRL-u

Erazm Jacek Humienny (ur. 6 marca 1966 we Wrocławiu) – polski społecznik, działacz opozycji w okresie PRL.

Erazm Humienny
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1966
Wrocław

Zawód, zajęcie

działacz społeczny

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności Srebrny Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa Wrocławia

Życiorys edytuj

Ukończył w 1985 wrocławskie Technikum Żeglugi Śródlądowej. Do końca lat 80. pracował m.in. jako marynarz, robotnik w Stoczni Gdańskiej i doker, od 1988 odbywał zastępczą służbę wojskową w Domu Pomocy Społecznej we Wrocławiu. Od 1984 zaangażowany w dystrybucję druków drugiego obiegu, za tę działalność był wielokrotnie zatrzymywany przez funkcjonariuszy służb specjalnych i zwalniany z pracy, kilkakrotnie karany grzywną przez kolegia ds. wykroczeń, a w 1986 krótko więziony. Od 1987 działał w Ruchu Wolność i Pokój, uczestniczył w happeningach organizowanych przez środowisko Pomarańczowej Alternatywy. Stał na czele Stowarzyszenia Objektor, działającego na rzecz zastępczej służby wojskowej. W pierwszej połowie lat 90. był kierownikiem schroniska prowadzonego przez Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta, następnie został kierownikiem domu opieki Fundacji Przywrócić Nadzieję[1].

Założył i stanął na czele Stowarzyszenia Pomocy „Ludzie Ludziom”, które podjęło współpracę z zakładami karnymi. Zaangażował się w działalność na rzecz pracy z osobami bezdomnymi (m.in. przez utworzenie we Wrocławiu domu socjalnego dla mężczyzn), skazanymi i zagrożonymi tzw. wykluczeniem społecznym.

Odznaczenia i wyróżnienia edytuj

W 2011 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2][3]. Odznaczony także Srebrnym Krzyżem Zasługi (2010)[4], wyróżniony tytułem „Społecznika Roku” (2000). W 2016 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[5], a w 2022 Złotą Odznakę Honorową Wrocławia[6].

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj