Ernest Małek (ur. 19 grudnia 1944, zm. 21 kwietnia 2007 w Katowicach) – polski kompozytor, pianista, pedagog.

Ernest Małek
Ilustracja
Data urodzenia

19 grudnia 1944

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 2007
Katowice

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista, pedagog

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi
Grób Ernesta Małka na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza w Katowicach

Życiorys

edytuj

Absolwent Państwowego Liceum Muzycznego im. Karola Szymanowskiego. W latach 1963–1968 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach (obecnie Akademia Muzyczna) w klasie fortepianu prof. Władysławy Markiewiczówny. W latach 1973–1976 studiował kompozycję pod kierunkiem prof. Witolda Szalonka na tej samej uczelni. Pracę zawodową podjął w 1968 w Państwowej Szkole Muzycznej stopnia Podstawowego i Licealnego, a w 1972 został zatrudniony w katowickiej PWSM na stanowisku wykładowcy.

Już od czasu studiów pełnił rozmaite funkcje społeczne, m.in.: Przewodniczącego Zarządu Śląskiego Stowarzyszenia Polskiej Młodzieży Muzycznej oraz członka Prezydium Zarządu Głównego tego stowarzyszenia, Szefa Programowego Ogólnopolskiego Seminarium Muzyki Współczesnej w Gliwicach, członka Rady Programowej Ogólnopolskiego Sympozjum Środowisk Twórczych w Augustowie, kierownika Warsztatu Muzycznego FAMA-74 na Festiwalu Artystycznym Młodzieży Akademickiej w Świnoujściu.

Jako pianista brał udział m.in. w Ogólnopolskim Konkursie Pianistycznym (1968), Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Liszta-Bartóka (1971), w Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, Festiwalu „Warszawska Jesień”, a także koncertach organizowanych przez SPAM, ZKP, SPMM oraz Towarzystwo im. Fryderyka Chopina.

Jako kompozytor prezentował swoje utwory na Festiwalu „Poznańska Wiosna”, Ogólnopolskich Seminariach Muzyki Współczesnej w Gliwicach, Ogólnopolskim Festiwalu „Pro Musica” w Częstochowie, Festiwalu Artystycznej Młodzieży Studenckiej w Świnoujściu, IX Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej we Wrocławiu, III Festiwalu Młodych w Warszawie, Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, na koncertach Śląskiej Trybuny Kompozytorów oraz Śląskich Dni Muzyki Współczesnej, Ogólnopolskich Sympozjach Środowisk Twórczych w Augustowie, Miliczu i Trzciance.

Od lat siedemdziesiątych związany był ze Związkiem Kompozytorów Polskich, początkowo z Kołem Młodych. Przechodząc kolejne stopnie kategorii członkowskich, został członkiem nadzwyczajnym ZKP w 1987. W latach 1982–1990 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Państwowej Operetki Śląskiej w Gliwicach. W okresie późniejszym poświęcił się przede wszystkim pracy pedagogicznej, zarówno na swojej macierzystej uczelni, jak i w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie. Był głęboko zaangażowany w działalność PWSM w zakresie muzyki jazzowej i rozrywkowej. Prowadził wykłady z przedmiotów: Kontrapunkt, Współczesne Techniki Kompozytorskie, Nauka o Muzyce, Fortepian klasyczny, a od 1997 roku pełnił funkcję dyrektora i animatora Studiów Zaocznych (obecnie Niestacjonarnych) na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej.

Ernest Małek poprzez swoją twórczość i pracę pedagogiczną przyczynił się do rozwoju i upowszechnienia zarówno muzyki współczesnej, jak i rozrywkowej. Wykształcił wiele pokoleń muzyków, z których niektórzy (jak np. Jacek Glenc i D. Janus) zostali wykładowcami Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach.

Ważniejsze kompozycje

edytuj
  • Trzy miniatury na fortepian
  • Elegia na fortepian preparowany
  • Inspiracje na głos żeński, perkusję, fortepian i dwie taśmy magnetofonowe
  • Utwór na saksofon, flet, obój, klarnet i fagot
  • Studium I na instrument dęty, kontrabas, fortepian i perkusję
  • Człowiek – muzyka do zdarzenia plenerowego F. Ojdy (Augustów – Jezioro Necko, 1973)
  • Canon Aenigmaticus
  • Muzyka na orkiestrę smyczkową
  • Czas – Przestrzeń – Dźwięk – synkretyzacja akustyczno-plastyczna (działania plastyczne: F. Ojda)
  • Koncert na orkiestrę
  • Symfonia na kwartet smyczkowy i aparaturę elektroakustyczną
  • Actus Hominis – kantata na chór mieszany i orkiestrę
  • Zmienność X – muzyka do działań interdyscyplinarnych
  • Akcja – muzyka do działania plenerowego (działania plastyczne: P. Duda)
  • muzyka do filmu animowanego RAJ (reż. J. Kotowski)
  • II Kwartet smyczkowy
  • Bez tytułu – muzyka do zdarzenia plenerowego (działania pozamuzyczne – F. Ojda)
  • Fluktuacje na fortepian
  • Odbicie na klawesyn
  • „Treny” Jana Kochanowskiego na recytatora, chór i orkiestrę
  • W żelaznym lesie na chór mieszany według wiersza Marianny Bocian

Ważniejsze nagrody

edytuj
  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1975)
  • Odznaka „Za zasługi dla ZMS” (1975)
  • Nagroda honorowa „Walki Młodych” za dokonania artystyczne (1976)
  • Wyróżnienie na konkursie kompozytorskim za „Odbicia” na klawesyn (1979)
  • Srebrny Krzyż Zasługi (1979)
  • Złote odznaczenie im. Janka Krasickiego (1980)
  • Złota odznaka „Zasłużonemu w rozwoju woj. katowickiego” (1983)
  • Złoty Krzyż Zasługi (2005)

oraz liczne nagrody i dyplomy Ministra Kultury i Sztuki za upowszechnianie kultury

Bibliografia

edytuj
  • J. Niedziela, E. Mentel, A. Zubek, E. Małek (red.): 35-lecie Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Katowice: 2004.ISBN 83-854-679-12-X
  • A. Buss, Politechnika muzyczna, "Tygodnik studencki", 8 lipca 1973, nr 27 (659)
  • R. Gabryś, Znakomici uczniowie znakomitych nauczycieli, "Poglądy", Katowice, 1-15 czerwca 1977, nr 11 (351)
  • J. Cegiełła, Trwa koncertowy maraton, "Rzeczpospolita", 20 września 1983, nr 223 (522)
  • M. Brzeźniak, XXVI Warszawska Jesień, "Trybuna Robotnicza", 19 września 1983, nr 221
  • M. Skocza, Publiczność przyszła!, "Dziennik Zachodni", 24 listopada 1986, nr 273
  • Młodzi w sztuce, "Poglądy", Katowice 1-15 czerwca 1977, nr 11 (351)
  • Z sal koncertowych, "Ruch Muzyczny", 27 lutego 1977, nr 5
  • biuletyny informacyjne i plakaty koncertowe ZKP