Erwin Mięsowicz

Erwin Mięsowicz
Data i miejsce urodzenia	11 września 1875 ; Turka
Data i miejsce śmierci	2 stycznia 1914 ; Kraków
	profesor nauk medycznych
	Specjalność: interna
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Habilitacja	1907
Profesura	1911
Uczelnia	Uniwersytet Jagielloński
	Multimedia w Wikimedia Commons

Erwin Mięsowicz (ur. 11 września 1875 w Turce, zm. 2 stycznia 1914 w Krakowie) – polski lekarz chorób wewnętrznych, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, autor podręcznika badania klinicznego.

Syn starosty turczańskiego Józefa Mięsowicza i Aurelii z domu Gottscher. Do gimnazjów uczęszczał w Wadowicach, Kołomyi i Krakowie. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, tytuł doktora medycyny uzyskał w 1899. W 1906 uzupełniał studia w Berlinie i Strasburgu, pracował w klinice Krehla. W 1907 roku zostało docentem prywatnym, a w 1911 profesorem nadzwyczajnym^[1]. Żonaty z Teodorą z Korczyńskich, mieli synów Tadeusza, adwokata, i Zygmunta, sędziego^[2].

Pochowany jest na cmentarzu Rakowickim (kw. 5)^[3].

Wybrane prace

Działanie śródżylnych wstrzykiwań adrenaliny na narządy wewnętrzne królika. Rozprawy Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Akademii Umiejętności, 1906
O krzywicy późnej. Przegląd Lekarski 47 (20/21), 1908
Sposoby badania klinicznego dla użytku uczniów i lekarzy. Dr. W. L. Anczyca i Spółki, 1910

Przypisy

↑ Mięsowicz, Erwin W: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815-1950, Bd. 6 (Lfg. 28, 1974), S. 272
↑ Erwin Mięsowicz biografia w iPSB
↑ Uniwersytet Jagielloński - Lista pamięci. [dostęp 2011-12-23].

Linki zewnętrzne

Publikacje Erwina Mięsowicza w bibliotece Polona

[1] Mięsowicz, Erwin W: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815-1950, Bd. 6 (Lfg. 28, 1974), S. 272

[2] Erwin Mięsowicz biografia w iPSB

[3] Uniwersytet Jagielloński - Lista pamięci. [dostęp 2011-12-23].

[1]

[2]

[3]