Ettore Messina
Ettore Messina (ur. 30 września 1959 w Katanii) – utytułowany włoski trener koszykówki, w latach 2009–11 szkoleniowiec Realu Madryt[1]. Czterokrotny zwycięzca rozgrywek Euroligi – dwukrotnie z Virtusem Bolonia i tyle samo razy z CSKA Moskwa[2]. Obecnie trener włoskiej Olimpii Mediolan.
_by_Sandro_Halank%E2%80%93122.jpg)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Olimpia Mediolan | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kariera | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Aktywność |
od 1980 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera zawodnicza edytuj
Ettore Messina swoją karierę zawodniczą rozpoczął w 1976 roku. Jego pierwszym klubem był wenecki Reyer. Po czterech latach gry w zespole juniorów przeniósł się do Supergi Mestre. Tam nie mógł przebić się do drużyny seniorów, więc w wieku 23 lat, w 1982 roku, zakończył karierę zawodniczą.
Początki kariery trenerskiej edytuj
W sezonie 1982/1983 był asystentem trenera Fantoni Udine. Od następnego sezonu przeniósł się do bardziej utytułowanego Virtusu Bolonia, gdzie przez sześć lat był asystentem czterech trenerów: Włochów Alberto Bucciego (1983-85) i Alessandro Gamby (1985-87), Jugosłowianina Krešimira Ćosicia oraz Amerykanina Boba Hilla (1988-89).
Virtus Bolonia edytuj
W 1989 roku został pierwszym trenerem bolońskiego klubu. Był nim przez kolejne cztery lata. W tym czasie Vitus zdobył mistrzostwo i puchar Włoch, a także Puchar Saporty.
Reprezentacja Włoch edytuj
W 1993 roku został selekcjonerem reprezentacji Włoch. Funkcję tę pełnił do 1997 roku. W tym czasie zdobył m.in. złoty medal Igrzysk Śródziemnomorskich (1993) i srebrny Mistrzostw Europy (1997).
Powrót do Bolonii edytuj
W 1997 roku ponownie został trenerem Virtusu Bolonia. Zdobył z nim trzy mistrzostwa kraju, trzy puchary i dwukrotnie wygrał Euroligę w sezonach: 1997/98 i 2000/01. Poważne kłopoty finansowe klubu spowodowały jego degradację do drugiej ligi, co skłoniło Messinę do przyjęcia posady trenera Benettonu Treviso.
Benetton Treviso edytuj
Messina trenował Benetton Treviso w latach 2002–2005. W tym czasie klub stał się jednym z najlepszych zespołów we Włoszech. Wraz z nią wygrał ligę oraz trzy puchary Włoch. W Eurolidze zaszedł do Final Four w roku 2003.
CSKA Moskwa edytuj
W 2005 roku podpisał kontrakt z CSKA Moskwa. W Rosji przepracował cztery lata: czterokrotnie zdobył mistrzostwo Rosji, dwukrotnie Puchar Rosji, czterokrotnie dotarł do Final Four Euroligi, dwukrotnie je wygrywając (sezony 2005/06 i 2007/08). W tym czasie CSKA Moskwa była jedną z najlepszych drużyn w Europie. Zmniejszenie budżetu moskiewskiego klubu, spowodowane wycofaniem się głównego sponsora, skłoniło Ettorego Messinę do opuszczenia stolicy Rosji, mimo iż miesiąc wcześniej, w maju 2009 roku, przedłużył umowę z CSKA[3].
Real Madryt edytuj
18 czerwca 2009 roku oficjalna strona internetowa Realu Madryt ogłosiła, iż Messina został nowym trenerem klubu. Dzień później Sycylijczyk podpisał trzyletni kontrakt, który obowiązywał do końca sezonu 2011/12[4]. Tego samego dnia na Estadio Santiago Bernabéu odbyła się jego oficjalna prezentacja[5], po której udał się na pierwszą konferencję prasową jako trener madryckiego klubu[6]. W pierwszym sezonie pracy w Madrycie nie wygrał żadnego trofeum[7]. W trakcie drugiego, 4 marca 2011 roku, zrezygnował ze stanowiska trenera Realu[8]. Następcą Messiny został jego dotychczasowy asystent, Emanuele Molin.
Osiągnięcia edytuj
(* – osiągnięcia jako asystent trenera)
Drużynowe edytuj
- Mistrzostwo:
- Euroligi (1998, 2001, 2006, 2008)
- VTB (2008, 2013, 2014)
- Rosji (2006–2009, 2013, 2014)
- Włoch (1984*, 1993, 1998, 2000–2003)
- igrzysk śródziemnomorskich (1993)
- turnieju 3x Torneo CAM (2009–2011)
- Wicemistrzostwo:
- Europy (1997)
- igrzysk dobrej woli (1994)
- Włoch (2021)
- turnieju Przyjaźń-84 (1994)
- 3. miejsce w Eurolidze (2021)
- Puchar:
- Superpuchar Włoch (2002)
Nagrody indywidualne edytuj
- Trener roku:
- Euroligi (2006, 2008)
- ligi:
- rosyjskiej (2006–2009)
- włoskiej (1998, 2001, 2005)
- Europejski trener roku (1998)
- Włoski trener roku:
- (1990, 1993)
- juniorów (1984–1986)
- Trofeum imienia Aleksandra Gomelskiego za sezon 2005/06
- Zaliczony do:
- grona 50 największych osobowości w historii Euroligi (2008)
- Włoskiej Galerii Sław koszykówki (2008)
- Galerii Sław ligi VTB – VTB United League Hall of Fame (2019)[9]
- Asystent trenera podczas meczu gwiazd NBA (2016)
Przypisy edytuj
- ↑ Ettore Messina nowym trenerem Realu Madryt. RealMadrid.pl, 2009-06-18. [dostęp 2009-06-21].
- ↑ Ettore, Messina. Euroleague. [dostęp 2011-05-25]. (ang.).
- ↑ Messina opuścił Real. Eurosport, 2011-03-05. [dostęp 2011-05-25].
- ↑ Ettore Messina podpisał kontrakt z Realem Madryt. RealMadrid.pl, 2009-06-19. [dostęp 2009-06-22].
- ↑ Oficjalna prezentacja Ettorego Messiny. RealMadrid.pl, 2009-06-19. [dostęp 2009-06-22].
- ↑ Messina: Musimy stworzyć drużynę. RealMadrid.pl, 2009-06-19. [dostęp 2009-06-22].
- ↑ marthen: Ettore Messina opuszcza Real Madryt. RealMadrid.pl, 2011-03-04. [dostęp 2011-05-25].
- ↑ Official Announcement. RealMadrid.com, 2011-03-04. [dostęp 2011-05-25]. (ang.).
- ↑ VTB United League first Hall of Fame class. eurohoops.net. [dostęp 2021-06-22]. (ang.).