NBA All-Star Game
NBA All-Star Game (pol. Mecz gwiazd National Basketball Association), inaczej ASG, All-Stars – towarzyski mecz koszykarski rozgrywany ostatniego dnia Weekendu Gwiazd NBA, pomiędzy reprezentantami konferencji wschodniej i konferencji zachodniej. Pierwsze piątki obu zespołów wybierane są przez kibiców, podczas internetowego głosowania, graczy, a także przedstawicieli mediów (waga głosów to odpowiednio 50, 25 i 25%)[1], zaś zawodników rezerwowych wybierają trenerzy danej drużyny. Nie mogą oni jednak głosować na graczy trenowanych przez siebie na co dzień zespołów.
Od 2018 roku liderzy głosowania w poszczególnych konferencjach zostają kapitanami i tworzą swoje drużyny z puli graczy wybranych do meczu gwiazd, niezależnie od konferencji[2].
Co roku trenerami obu zespołów muszą być inne osoby niż przed rokiem. Trenerzy poszczególnych konferencji są wyłaniani na podstawie najlepszego bilansu w danej konferencji, uzyskanego tuż przed meczem gwiazd. Jeśli, któryś z trenerów uzyskał po raz drugi rok z rzędu najlepszy bilans w swojej konferencji, nie może zostać trenerem drużyny gwiazd, a jego miejsce zajmuje kolejny w rankingu.
Od 2020 roku mecz jest rozgrywany na zmodyfikowanych zasadach: pierwsze trzy kwarty są punktowane niezależnie od siebie (punkty są zerowane), a po ich zakończeniu ustalany jest „wynik docelowy”; obecnie jest to wynik drużyny prowadzącej po trzech kwartach plus 24. Czwarta kwarta jest rozgrywana bez zegara (z wyjątkiem zegara 24 sekund), a mecz wygrywa zespół, który jako pierwszy osiągnie wynik docelowy[3].
Po zakończeniu spotkania przyznawana jest nagroda dla najbardziej wartościowego zawodnika tegoż spotkania. W całej historii rozgrywek prowadzą zawodnicy ze wschodu, bilansem 37-29. Rekordzistą w liczbie rozegranych meczów gwiazd jest Kareem Abdul-Jabbar, z wynikiem 18 spotkań[4].
Najwięcej tytułów MVP spotkania mają na swoim koncie (stan na listopad 2016 – 4) Bob Pettit (1956, 1958, 1959, 1962) i Kobe Bryant (2002, 2007, 2009, 2011), natomiast najwięcej z rzędu Pettit (1958, 1959) oraz Russell Westbrook (2015, 2016). Trzykrotnie statuetkę otrzymywali: Oscar Robertson, Michael Jordan, Shaquille O’Neal i LeBron James, dwukrotnie: Bob Cousy, Julius Erving, Isiah Thomas, Magic Johnson, Karl Malone, Allen Iverson i Russell Westbrook.
Pierwszy mecz gwiazd został rozegrany 2 marca 1951 w Bostonie w hali Boston Garden.
Historia meczów gwiazd
edytujZachód (29 zwycięstw) | Wschód (38 zwycięstw) |
Lista graczy z największą liczbą występów w meczach gwiazd
edytuj(nie są wliczane powołania do udziału w spotkaniach, a jedynie spotkania, w których zawodnicy faktycznie wystąpili – stan na wrzesień 2021)
pogrubienie – oznacza nadal aktywnego zawodnika
- 18 – Kareem Abdul-Jabbar, LeBron James
- 15 – Kobe Bryant, Tim Duncan, Kevin Garnett
- 14 – Dirk Nowitzki, Michael Jordan
- 13 – Wilt Chamberlain, Bob Cousy, John Havlicek
- 12 – Jerry West, Shaquille O’Neal, Karl Malone, Elvin Hayes, Hakeem Olajuwon, Oscar Robertson, Bill Russell, Dwyane Wade
- 11 – Magic Johnson, Moses Malone, Dolph Schayes, Isiah Thomas, Elgin Baylor, Julius Erving, Bob Pettit
- 10 – Larry Bird, Hal Greer, David Robinson, John Stockton, Ray Allen, Paul Pierce, Kevin Durant, Chris Paul
- 9 – Charles Barkley, Patrick Ewing, Allen Iverson, Paul Arizin, Clyde Drexler, Jason Kidd, George Gervin, Robert Parish, Gary Payton, Lenny Wilkens, Russell Westbrook, Chris Bosh, Carmelo Anthony, James Harden
Gospodarze aren
edytujZobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ How NBA’s new voting format determined All-Star starters, snubs [online], ESPN.com [dostęp 2018-01-21] (ang.).
- ↑ Official, No more East vs. West as NBA revamps All-Star Game format | NBA.com [online], NBA.com [dostęp 2018-01-21] (ang.).
- ↑ New NBA All-Star Game format makes every quarter count for Chicago charities [online], NBA.com [dostęp 2023-06-13] (ang.).
- ↑ NBA All-Star Individual Records. NBA Media Ventures, LLC. [dostęp 2012-06-19]. (ang.).