Isiah Thomas

amerykański koszykarz
Nie mylić z: Isaiah Thomas.

Isiah Lord Thomas III (ur. 30 kwietnia 1961 w Chicago, USA) – amerykański koszykarz występujący na pozycji rozgrywającego, dwukrotny mistrz NBA. Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener koszykarski, działacz klubowy, komentator sportowy.

Isiah Thomas
Ilustracja
#11
rozgrywający
Pełne imię i nazwisko Isiah Lord Thomas III
Pseudonim Zeke
Data i miejsce urodzenia 30 kwietnia 1961
Chicago
Wzrost 185 cm
Masa ciała 82 kg
Kariera
Aktywność 1981–1994
Szkoła średnia St. Joseph (Westchester, Illinois)
College Indiana (1979–1981)
Draft 1981, numer: 2
Detroit Pistons

ŻyciorysEdytuj

W 1979 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich – McDonald’s All-American[1].

Isiah Thomas ukończył college Indiana. W 1981 został wybrany w drafcie NBA z numerem drugim przez Detroit Pistons. Spędził w tym zespole całą swoją późniejszą karierę. Thomas w swoim debiutancim sezonie został wybrany do pierwszej piątki pierwszoroczniaków oraz wystąpił w Meczu Gwiazd NBA. W meczach gwiazd NBA grał zresztą nieprzerwanie do 1993 roku (12 występów), a w spotkaniach w 1984 oraz 1986 został mianowany MVP.

Thomas będąc niekwestionowanym liderem drużyny zdobył mistrzostwo NBA w latach 1989 oraz 1990. W 1990 został także wybrany MVP finałów NBA. W 1994 zakończył karierę koszykarza. Podczas kariery w NBA Isiah Thomas rozegrał łącznie 979 meczów (w tym 971 w wyjściowej piątce) zdobywając 18 822 punktów (średnio 19,2 na mecz), 9061 asyst (średnio 9,3 na mecz – 4 miejsce na liście wszech czasów) oraz 3478 zbiórek (średnio 3,6 na mecz). Pięciokrotnie wybierano go do najlepszych piątek ligi – trzykrotnie do pierwszej i dwukrotnie do drugiej. W 1996 został członkiem NBA’s 50th Anniversary All-Time Team. W 2000 natomiast dołączył do Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.

Po zakończeniu kariery najpierw był współwłaścicielem zespołu Toronto Raptors, potem komentatorem NBC, następnie został właścicielem ligi CBA, która zbankrutowała w 2000. W latach 2000-2003 był trenerem zespołu Indiana Pacers. W latach 2006-2008 prowadził New York Knicks, będąc jednocześnie menedżerem i trenerem. Niestety, właściwie wszystkie jego działania po zakończeniu kariery zawodniczej kończyły się niepowodzeniami. Zwłaszcza praca z Knicks była nieustannie krytykowana przez dziennikarzy i środowisko koszykarskie.

Jest jednym z ponad 40 zawodników w historii, którzy zdobyli zarówno mistrzostwo NCAA, jak i NBA w trakcie swojej kariery sportowej[2].

KontrowersjeEdytuj

W czasie Meczu Gwiazd w 1985 r. Isiah Thomas liderował drużynie Wschodu, w której zadebiutowała nowa gwiazda ligi Michael Jordan. Thomas został później oskarżony, iż był prowodyrem działań mających zdyskredytować umiejętności Jordana, głównie poprzez niepodawanie mu piłek – Jordan zdobył wtedy wyjątkowo mało – 7 punktów, mimo iż na boisku przebywał przez 22 minuty. Sam Jordan nigdy nie potwierdził ani nie zaprzeczył tym informacjom.

Prowadzeni przez Thomasa Pistons spotykali się z Bulls Michaela Jordana regularnie w play-offach w latach 1988-91. Każdorazowo mecze były bardzo zacięte, obfitujące w potyczki słowne i fizyczne. Pierwsze trzy konfrontacja skończyły się zwycięstwami Detroit, ale w ostatnim pojedynku Chicago wzięło srogi rewanż, wygrywając serię 4-0. Upokorzony Thomas i kilku innych zawodników drużyny wyszło z hali na 8 sekund przed końcem ostatniego meczu, nie podając rąk zwycięzcom.

Thomas nie został też ostatecznie wybrany do pierwszego Dream Teamu, w 1992 r., ponoć ze względu na niechęć Jordana do występowania z nim w jednym zespole, będącą konsekwencją wcześniejszych zatargów między koszykarzami. Thomas wypowiadał się również, że miejsce w składzie zostało mu „skradzione” przez Johna Stocktona, a swoją wyższość nad Stocktonem udowodni na boisku. Podczas najbliższego spotkania drużyn Pistons i Utah Jazz skrzydłowy Jazz, Karl Malone, uderzył Thomasa łokciem w głowę tak, że ten musiał mieć założone 40 szwów. Malone został ukarany grzywną i zwieszeniem za ten incydent.

W Meczu Gwiazd w 2003 r., Thomas był trenerem drużyny Wschodu, w której swój pożegnalny mecz rozgrywał Michael Jordan. Thomas został skrytykowany za nadmierne eksploatowanie Jordana w meczu, mające jakoby być kontynuacją poczynań z 1985 r. i rewanżem za nieobecność w Dream Teamie.[potrzebny przypis]

OsiągnięciaEdytuj

NCAAEdytuj

NBAEdytuj

ReprezentacjaEdytuj

  •   Mistrz igrzysk panamerykańskich (1979)[21]
  • członek kadry olimpijskiej na igrzyska w Moskwie (1980), które zostały zbojkotowane przez USA. Zespół wziął wtedy udział w trasie pokazowej „Gold Medal Series”, występując przeciw składom NBA All-Star oraz drużynie olimpijskiej z 1976 roku[22].
  • członek kadry na mistrzostwa świata w 1994 roku, nie wystąpił w nich z powodu kontuzji[23].
  • Atleta Roku – USA Basketball Male Athlete of the Year (1980)[24]

TrenerskieEdytuj

UwagiEdytuj

  1. ↑ Nie wystąpił z powodu kontuzji, odniesionej tuż przed ogłoszeniem rezerw meczu gwiazd[10].

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ 1979 McDonalds All-American Rosters (ang.). realgm.com. [dostęp 7 września 2018].
  2. ↑ A Complete History of Players Who Won Both NCAA and NBA Championships (ang.). complex.com. [dostęp 21 kwietnia 2015].
  3. ↑ NCAA Championship History (ang.). ncaa.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  4. ↑ NCAA College Basketball Final Four Most Outstanding Player Winners (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  5. ↑ Official NCAA Consensus All-Americans (ang.). ncaa.org. [dostęp 2 lipca 2014].
  6. ↑ NCAA All-Tournament Winners (ang.). sports-reference.com. [dostęp 16 sierpnia 2018].
  7. ↑ National Collegiate Basketball Hall of Fame – Players (ang.). collegebasketballexperience.com. [dostęp 15 kwietnia 2018].
  8. ↑ a b NBA Championships: Year by Year Champions (ang.). landofbasketball.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  9. ↑ NBA All-Star Game MVP's (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  10. ↑ All-Star Game Replacements for Injured Players (ang.). nba.com. [dostęp 20 lutego 2018].
  11. ↑ Isiah Thomas Summary (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  12. ↑ a b All-NBA Teams (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  13. ↑ All-Rookie Teams (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  14. ↑ The NBA’s 50 Greatest Players (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  15. ↑ Isiah Thomas – Hall Of Famers (ang.). hoophall.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  16. ↑ NBA J. Walter Kennedy Citizenship Award Winners (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  17. ↑ NBA Assists Leaders Year by Year (ang.). landofbasketball.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  18. ↑ Detroit Pistons Career Leaders (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  19. ↑ NBA Players of the Week (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  20. ↑ NBA Retired Numbers (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  21. ↑ EIGHTH PAN AMERICAN GAMES -- 1979 (ang.). usab.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  22. ↑ Games of the XXIInd Olympiad -- 1980 (ang.). usab.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  23. ↑ TWELVTH WORLD CHAMPIONSHIP -- 1994 (ang.). usab.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  24. ↑ USA Basketball Annual Awards (ang.). usab.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  25. ↑ 2003 NBA All-Star Game Box Score (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Isiah_Thomas&oldid=62187729”