Euzebiusz z Nikomedii

Euzebiusz z Nikomedii (zm. 341) – biskup Konstantynopola w latach 339–341.

Euzebiusz z Nikomedii
biskup
Data śmierci	341
biskup Konstantynopola
Okres sprawowania	339-341
Wyznanie	ariańskie
Sakra biskupia	brak danych

Euzebiusz był początkowo biskupem Berytu, w latach 330–339 biskupem Nikomedii, a następnie do śmierci - Konstantynopola. Był blisko związany z dworem cesarskim. Miał wpływ na politykę religijną Konstantyna I Wielkiego i Konstancjusza II. Należał obok Ariusza do głównych przedstawicieli arianizmu.

Życiorys

Był uczniem Lucjana z Antiochii. Gdy w 320 roku synod w Aleksandrii pod przewodnictwem patriarchy Aleksandra potępił nauki Ariusza, Euzebiusz zwołał synod w Bitynii, na którym oczyszczono Ariusza z zarzutów i okazano mu wsparcie. Ariusz znalazł po 330 roku również schronienie w Nikomedii, gdzie mógł spokojnie działać.

Euzebiusz miał duży wpływ na cesarza Konstantyna Wielkiego i na jego syna, Konstancjusza II. W kwietniu 337 roku na łożu śmierci ochrzcił cesarza Konstantyna I. Opiekował się małoletnim Flaviusem Claudiusem Iulianusem.

Podczas Soboru Nicejskiego I (325) dzięki staraniom Euzebiusza potępiono poglądy arian, jednak nie wymieniono Ariusza z imienia. Podpisał credo nicejskie, lecz został później – ze względu na sprzeciw wobec cesarza – zesłany na wygnanie. Ponieważ jednak miał duży wpływ na siostrę cesarza Konstancjusza, Konstancję, dość szybko (328) został z wygnania odwołany.

W 341 roku konsekrował biskupa Wulfilę, którego wysłał na misję wśród Gotów.

Dzieła Euzebiusza z Nikomedii

Był autorem listów w obronie Ariusza. Ponadto spisał kilka kronik, w których przedstawił historię świata od biblijnego Adama. Kroniki te zostały przetłumaczone z greki na łacinę przez Hieronima ze Strydonu, a następnie uzupełnione przez Prospera z Akwitanii.

Linki zewnętrzne

• Eusebius of Nicomedia (ang.). W: Catholic Encyclopedia [on-line]. newadvent.org. [dostęp 2012-07-10].