Ewa Głowacka (ur. 1 maja 1953 w Warszawie, zm. 19 października 2020[1][2]) – polska tancerka baletowa i pedagog.

Ewa Głowacka
Ilustracja
Ewa Głowacka w roli Giselle
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1953
Warszawa

Data śmierci

19 października 2020

Zawód, zajęcie

tancerka baletowa, pedagożka

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Grób Ewy Głowackiej (po prawej)

Życiorys edytuj

Była absolwentką Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie. Od 1972 związana z zespołem baletowym Teatru Wielkiego w Warszawie. W latach 1977–1999 była jego pierwszą solistką, następnie pedagogiem gościnnym Polskiego Baletu Narodowego oraz zespołu baletowego Opery Nova w Bydgoszczy. Od 1998 była pedagożką Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej w Warszawie[3].

Pochowana w Alei Zasłużonych na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera GII-tuje-2)[4].

Role sceniczne edytuj

  • Julia – opero-balet Julia i Romeo (reż. A. Hanuszkiewicz, chor. M. Bochenek, muz. B. Matuszczak, 1970),
  • Gołąb – Beniowski J. Słowackiego (reż. A. Hanuszkiewicz, muz. A. Kurylewicz, 1971),
  • Liza Woka – Salmo gioioso (chor. W. Gruca, muz. A. Bloch, 1972),
  • Królowa Driad – Don Kichot (chor. trad. / A. Cziczinadze, muz. L. Minkus, 1973),
  • Tancerka grupy I – Pożądanie (chor. J. Makarowski, muz. G. Bacewicz, 1973),
  • Odaliska / Biała Kotka – Pan Twardowski (chor. W. Gruca, muz. L. Różycki, 1973),
  • Łabędź – Jezioro łabędzie (chor. trad. / B. Chaliułow, muz. P. Czajkowski, 1973),
  • Narzeczona – Jezioro łabędzie (chor. trad. / B. Chaliułow, muz. P. Czajkowski, 1973),
  • Odetta-Odylia – Jezioro łabędzie (chor. trad. / B. Chaliułow, muz. P. Czajkowski, 1973),
  • Wiara – Coppelia (A. Messerer, muz. L. Delibes, 1974),
  • Królewna – Bardzo śpiąca królewna (chor. W. Gruca, muz. A. Bloch, 1974),
  • Aili – Księżycowy renifer (chor. B. Cullberg, K. Rűsager,1975),
  • solistka – Sylfidy (chor. M. Fokin / R. Kuzniecowa, muz. F. Chopin, 1976),
  • Dziewczyna – Le Spectre de la rose (chor. M. Fokin / R. Kuzniecowa, muz. C. M. von Weber, 1975),
  • Giselle – Giselle (chor. trad. / A. Gridin, I. Michajliczenko, 1976),
  • Anna – Anna i Stanisław Oświęcimowie (chor. W. Gruca, muz. M. Karłowicz, 1976),
  • Dziewczyna – Wariacje (chor. H. Konwiński, muz. B. Britten, 1978),
  • solistka – Suite en blanc (chor. S. Lifar, muz. E. Lalo, 1978),
  • Duch – Duch morza (chor. Yuriko, muz. T. Szeligowski, 1978),
  • Pani – Place miast (chor. Yuriko, muz. A. Jarzębski, 1978),
  • Nina – Maskarada (chor. W. Gruca, muz. A. Chaczaturian, 1979),
  • Zobeida – Szeherezada (chor. M. Fokin / R. Kuzniecowa, muz. N. Rimski-Korsakow, 1979),
  • solistka – Adagietto (chor. W. Jelizariew, muz. G. Mahler, 1979),
  • Carmen – Carmen (chor. W. Jelizariew, muz. G. Bizet /R. Szczedrin, 1980),
  • M-me Taglion – Grand pas de quatre (chor. A. Alonso, muz. C. Pugni, 1980),
  • Consuelo – Popołudniowa sjesta (chor. A. Méndez, muz. E. Lecuona, 1980),
  • Przyjaciółka – Fantazje (chor. E. Walter, muz. P. Czajkowski, 1981),
  • Panna młoda – Harnasie (chor. T. Kujawa, muz. K. Szymanowski, 1983),
  • Księżniczka Aurora / Wróżka Bzu – Śpiąca królewna (chor. trad. / P. Gusiew, muz. P. Czajkowski, 1983),
  • Sylfida – Sylfida (chor. A. Bournonville, muz. H. Lovenskield, 1984),
  • solistka – Miłość i ból, i świat, i marzenie (chor. J. Neumeier, muz. G. Mahler, 1984),
  • Kobieta – Ostinatio determinare (chor. Z. Rudnicka, muz. J. Satanowski, 1985),
  • solistka – Serenada (chor. G. Balanchine, muz. P. Czajkowski, 1985),
  • Królowa Wschodu / Brylant – Pan Twardowski (chor. T. Kujawa, muz. L. Różycki, 1985),
  • solistka – Adagio hammerklavier (chor. H. van Manen, muz. L. van Beethoven, 1986),
  • Odetta-Odylia – Jezioro łabędzie (chor. trad./ K. Sergiejew, muz. P. Czajkowski, 1985)
  • Eliza – Nienasycenie (chor. Z. Rudnicka, muz. T. Stańko, 1987),
  • solistka – Wariacje „Don Juan” (chor. M. Béjart, muz. F. Chopin, 1989),
  • Helena – Figle szatana (chor. W. Gruca, muz. S. Moniuszko, A. Minchheimer, R. Augustyn, 1990),
  • Królowa śniegu – Dziadek do orzechów (chor. A. Glegolski, muz. P. Czajkowski, 1989),
  • Pani T. – Gry (chor. E. Wesołowski, muz. C. Debussy, 1989), Dulcynea (Królowa Driad),
  • Cyganka / Carmencita / Dulcynea – Don Kichot (chor. A. Glegolski, muz. L. Minkus, 1990),
  • Hrabina Delfina Potocka – Muzy Chopina (chor. W. Wołk-Karaczewski, muz. F. Chopin, 1991),
  • Muza – La caprice du sort (chor. Z. Rudnicka, muz. A. Salieri, 1992),
  • Głos IV – Dies irae (chor. E. Wesołowski, muz. R. Maciejewski, 1993),
  • Żona Putyfara – Legenda o Józefie (chor. E. Wesołowski, muz. R. Strauss, 1992),
  • Księżna Medina Cel – La Gitana (chor. P. Lacotte, muz. J. Schmidt, D. Auber, J. Stefani, 1993),
  • solistka – III Symfonia (chor. K. Pastor, muz. M. Górecki, 1994),
  • Flora – Carmina burana (chor. A. Fodor, muz. C. Orff, 1995),
  • Pani Capulet / Pani Monteki – Romeo i Julia (chor. E. Wesołowski, muz. S. Prokofiew, 1996),
  • Królowa – Śpiąca królewna (chor. trad. / J. Grigorowicz, muz. P. Czajkowski, 1996),
  • Gradisca – La dolce vita (chor. Z. Rudnicka, muz. N. Rota, 2000),
  • Księżna, matka Zygfryda – Jeziorzo łabędzie (chor. trad. I. Muchamiedow, muz. P. Czajkowski, 2001),
  • Hrabina Wronska – Anna Karenina (chor. A. Ratmansky, muz. R. Szczedrin, 2008),
  • Babcia Klary – Dziadek do orzechów (chor. T. van Schayk, W. Eagling, muz. P. Czajkowski, 2011).

Źródło[3][5].

Nagrody edytuj

  • 1979: Grand Prix III Ogólnopolskiego Konkursu Tańca w Gdańsku
  • 1980: III Międzynarodowy Konkurs Baletu Klasycznego - VIII nagroda (z Tadeuszem Mataczem), Osaka (Japonia)
  • 1985: Nagroda Artystyczna Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego za osiągnięcia artystyczne a szczególnie za rolę Sylfidy w balecie "La Sylphide" w Teatrze Wielkim
  • 1985: Nagroda MKiS I stopnia
  • 2001: Medal Niżyńskiego
  • 2001: Statuetka Terpsychory za całokształt osiągnięć artystycznych
  • 2005: Srebrny Medal "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"

Źródło[3][5].

Przypisy edytuj