Ewa Szałańska
Ewa Maria Szałańska z domu Kasprzyk (ur. 17 lutego 1939 w Poznaniu[1]) – polska działaczka partyjna i państwowa, w latach 1975–1979 wicewojewoda leszczyński.
Data i miejsce urodzenia |
17 lutego 1939 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
działaczka partyjna i państwowa |
Alma Mater | |
Stanowisko |
wicewojewoda leszczyński (1975–1979) |
Partia |
Życiorys
edytujCórka Stanisława i Anny. Absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, kształciła się też na kursie na jednej z moskiewskich uczelni (1979). Pełniła funkcję przewodniczącej poznańskiego oddziału powiatowego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, od 1968 do 1972 sekretarz Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Poznaniu. W 1964 wstąpiła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Wchodziła w skład Komisji Organizacyjnej Komitetu Powiatowego PZPR w Poznaniu, pomiędzy 1972 a 1975 starszy instruktor i zastępca kierownika Wydziału Organizacyjnego Komitetu Wojewódzkiego PZPR tamże. W 1975 wybrana zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR. Od 1 czerwca 1975 do 28 lutego 1979 pełniła funkcję wicewojewody leszczyńskiego, jej kandydatura została narzucona przez centralę partyjną[2]. Następnie w latach 1979–1980 była członkiem egzekutywy i sekretarzem KW PZPR w Nowym Sączu[1]. Utraciła ostatnie stanowisko na fali rozliczeń wewnątrz partii sprowokowanej protestami NSZZ „Solidarność” i zarzutami nieprawidłowości oraz niegospodarności[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2024-09-19].
- ↑ Rafał Makowski. Narodziny województwa leszczyńskiego. „Rocznik Leszczyński”. 1 (16)/2016. s. 112. ISSN 0137-4036.
- ↑ Anna Siwik, Tomasz Jan Biedroń. Polska Zjednoczona Partia Robotnicza w czasie próby… (1980–1982) – na przykładzie województwa nowosądeckiego. „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Securitate et Educatione Civili VI”. 1/2016. s. 8, 26. ISSN 2082-0917.