Florian Kobyliński
Florian Kobyliński (ur. 1774 w Nowogródku, zm. 27 lutego 1843 w Warszawie) – generał brygady Wojsk Polskich Księstwa Warszawskiego, baron w Królestwie Kongresowym w 1820 roku[1], szambelan królewski.
generał brygady | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy |
Insurekcja kościuszkowska, |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUczestnik powstania kościuszkowskiego w 1794 na Litwie oraz obrony Warszawy. Następnie do 1796 przebywał w niewoli rosyjskiej. W 1798 był deputatem do Najwyższego Trybunału Litewskiego. Od 1805 pracował dla francuskiego wywiadu m.in. w trakcie kampanii w latach 1806-1807, działając w sztabie III korpusu marszałka Davouta. Podczas kampanii rosyjskiej w 1812 roku był adiutantem (aide de camp) marszałka Davouta, wówczas dowódcy I Korpusu Wielkiej Armii, biorąc udział m.in. w bitwie pod Borodino. Następnie do 1815 roku ponownie przebywał w niewoli rosyjskiej. W 1815 roku został zdymisjonowany w randze generała brygady.
W Królestwie Polskim w latach 1816-1835 był prezesem Komisji Wojewódzkiej województwa płockiego, między 1816 a 1819 rokiem zajmował stanowisko dyrektora Dyrekcji fabryki broni. Od 1827 był nadzwyczajnym radcą stanu.
Odznaczenia
edytuj- Order Świętej Anny 1. klasy
- Order Świętego Włodzimierza 3. klasy
- Legia Honorowa (urzędnik)[2][3]
- Krzyż Kawalerski Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Order Świętego Stanisława 2. klasy (1818), 1. klasy (1820) w Królestwie Kongresowym[4].
Patronat
edytujFlorian Kobyliński patronuje jednej z głównych arterii Płocka – Alei Floriana Kobylińskiego.
Przypisy
edytuj- ↑ Kuryer Litewski, nr 130, 29 października 1820 roku, [b.n.s.]
- ↑ tak w polszczyźnie XIX wieku nazywano klasę oficerską (fr. Officier dosłownie urzędnik) tego orderu
- ↑ Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada, Warszawa 1830, s. 21.
- ↑ Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu św. Stanisława (1. XII. 1815-29. XI. 1830), w: Miesięcznik Heraldyczny, nr. 5, r. IX, Warszawa, sierpień 1930, s. 99.