Louis Nicolas Davout

marszałek Francji

Louis Nicolas Davout, właśc. Louis-Nicolas d'Avout, także Davoust (ur. 10 maja 1770 w Annoux, Burgundia, zm. 1 czerwca 1823 w Paryżu) – francuski wojskowy i arystokrata, diuk Auerstedt, książę Eckmühl, marszałek Francji, uważany za jednego z dwóch, obok Massény, najwybitniejszych dowódców Napoleona. Niektórzy historycy przyznają temu drugiemu palmę pierwszeństwa ze względu na zwycięstwo pod Zurichem (1799), jednakże Davout nie przegrał ani jednej bitwy, gdy z kolei Masséna doznał klęski pod Busacco (1810).

Louis Nicolas Davout
Ilustracja
marszałek Francji marszałek Francji
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1770
Annoux

Data i miejsce śmierci

1 czerwca 1823
Paryż

Przebieg służby
Lata służby

1794-1823

Siły zbrojne

Wielka Armia

Jednostki

I Korpus Wielkiej Armii XIII Korpus Wielkiej Armii

Główne wojny i bitwy

Bitwa pod Buçaco (1806), Bitwa pod Jeną-Auerstedt, Bitwa pod Eckmühl, Bitwa pod Wagram

podpis
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Świętego Ludwika (Francja) Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana Krzyż Wielki Orderu Marii Teresy Order Słonia (Dania) Krzyż Wielki Orderu Virtuti Militari Krzyż Wielki Orderu Chrystusa Order Wojskowy św. Henryka (Saksonia) Order Korony Żelaznej I klasy (Włochy)

Wywodził się z drobnej szlachty francuskiej osiadłej w departamencie Yonne. Swą karierę wojskową rozpoczął już w armii królewskiej. Był podporucznikiem. Jego kariera rozwijała się w wojsku rewolucyjnym Carnota. W celu zamanifestowania poparcia dla rewolucji i dla bezpieczeństwa zmienił pisownię swojego nazwiska d'Avout na mniej arystokratyczną Davout. Będąc szefem brygady awansował od razu do stopnia generała brygady, w wieku zaledwie 24 lat. Brał udział w kampaniach Napoleona we Włoszech i Egipcie. W 1800 został naczelnym dowódcą jazdy włoskiej. Na stopień marszałka został nominowany 19 maja 1804. W 1805 objął komendę nad trzecim korpusem Wielkiej Armii.

W 1806 – już samodzielnie – pokonał ponad dwukrotnie liczniejszą armię pruską pod Auerstedt. W 1809 roku dowodził korpusem, który rozpoczął zwycięską bitwę pod Eckmühl oraz wsławił się także w bitwie pod Wagram. Organizował Wielką Armię przed kampanią rosyjską. W trakcie odwrotu spod Moskwy Davout stracił symbol godności marszałka – ozdobioną złotymi orłami buławę.

Napoleon doceniał jednego ze swych najlepszych dowódców. 2 lipca 1808 nadał marszałkowi tytuł diuka (duc) d'Auerstedt, a 28 listopada 1809 księcia d’Eckmühl. Niezależnie od tytułów otrzymywał pensję oraz donacje w wysokości 700 tysięcy franków rocznie. Donacje były przyznawane z krajów podbitych oraz sprzymierzonych; m.in. Księstwo Warszawskie wypłacało marszałkowi donację w wysokości 200 tysięcy franków rocznie.

W latach 1813–1814 bronił położonego na peryferiach działań wojennych Hamburga, wydał go dopiero na rozkaz Ludwika XVIII.

W czasie 100 dni Napoleona sprawował funkcję ministra wojny. Po jego ostatecznej klęsce został zdegradowany. W 1817 przywrócono mu stopień marszałka i inne tytuły. W 1819 został członkiem Izby Parów.

Odznaczenia

edytuj

Zobacz też

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj