Foe
Foe (ang. 'przeciwnik') – jednostka energii równa 1044 dżuli lub 1051 ergów używana do pomiaru dużych ilości energii wyzwalanych w czasie wybuchu supernowych[1]. Nazwa jednostki jest akronimem wywodzącym się z ang. ten to the power of fifty-one ergs (10 do potęgi 51 ergów)[2][3].
W 2006 Weinberg zaproponował nazwę bethe (B) (nawiązując do nazwiska Hansa Bethego) dla tej samej ilości energii[4].
Jednostka została zdefiniowana przez astrofizyka Geralda Browna ze Stony Brook University w ramach jego współpracy z Hansem Bethe, gdyż według słów Browna „[potrzeba na nią] pojawiała się wystarczająco często w naszej pracy”[a][5].
Jednostka jest używana przy opisywaniu wybuchów supernowych, które zazwyczaj emitują około jednego foe widzialnej energii w krótkim czasie (zazwyczaj mierzonym w sekundach)[6].
Słońce świecąc przez 10 miliardów lat[7] z obecną mocą 3,846 ×1026 W zużyłoby około 1 foe.
Uwagi edytuj
- ↑ It came up often enough in our work.
Przypisy edytuj
- ↑ Dieter H. Hartmann: Afterglows from the largest explosions in the universe. pnas.org, 1999. [dostęp 2012-07-19]. (ang.).
- ↑ Marc Herant, Stirling A. Colgate, Willy Ben i Chris Fryer: Neutrinos and Supernovae. LANL Research Library, 1997. [dostęp 2012-07-19]. (ang.).
- ↑ G. E. Brown, C. Lee: Hans Bethe and His Physics. s. 40.
- ↑ Stephen Weinberg, A Bethe unit, „Physics World”, 19 (2), 2006, s. 17–17, DOI: 10.1088/2058-7058/19/2/31, ISSN 0953-8585 [dostęp 2020-04-23].
- ↑ G. E. Brown, C. Lee: Hans Bethe and His Physics. s. 179.
- ↑ G. E. Brown, C. Lee: Hans Bethe and His Physics. s. 41.
- ↑ Wiek Słońca szacowany jest na dwukrotnie mniejszy.
Bibliografia edytuj
- Gerald Edward Brown, Chang-Hwan Lee: Hans Bethe and His Physics. [Hackensack] New Jersey: World Scientific, 2006. ISBN 981-256-609-0.