Formacja Baruungoyot

Formacja Baruungoyot – jednostka litostratygraficzna (formacja), odsłaniająca się na Pustyni Gobi w Mongolii, datowana na późną kredę.

Dawniejszą transkrypcją toponimu, od którego pochodzi nazwa formacji, była Barun Goyot, stąd w wielu źródłach spotyka się zapis formacja Barun Goyot. Jeszcze wcześniej osady, zaliczane obecnie do tej formacji, klasyfikowano w obrębie formacji Nemegt jako jej dolną część (ang. Lower Nemegt Beds)^[1].

Lista zwierząt odkrytych w skałach formacji Baruungoyot

Teropody

Osobny artykuł: Teropody.

Jaszczurki

Osobny artykuł: Jaszczurki.

Dinozaury ptasiomiedniczne

Osobny artykuł: Dinozaury ptasiomiedniczne.

Zauropody

Osobny artykuł: Zauropody.

Quaesitosaurus orientalis

Ssaki

Osobny artykuł: Ssaki.

Przypisy

↑ FedericoF. Fanti FedericoF., Philip J.P.J. Currie Philip J.P.J., DemchigD. Badamgarav DemchigD., New Specimens of Nemegtomaia from the Baruungoyot and Nemegt Formations (Late Cretaceous) of Mongolia, „PLOS One”, 7 (2), 2012, e31330, DOI: 10.1371/journal.pone.0031330, ISSN 1932-6203, PMID: 22347465, PMCID: PMC3275628 [dostęp 2024-01-18] (ang.).

Bibliografia

Gradzinski, R. & Jerzykiewicz, T. 1974. Sedimentation of the Barun Goyot Formation. PALAEONTOLOGICA POLONICA 30; 11 - 146
Gradzinski, R., Kielan-Jaworowska, Z. & Maryanska, T. 1977. Upper Cretaceous Djadokhta, Barun Goyot and Nemegt Formations of Mongolia, including remarks on previous subdivisions. ACTA GEOLOGICA POLONICA 27; 281 - 318
Jerzykiewicz, T. and Russell, D. 1991. Late Mesozoic stratigraphy and vertebrates of the Gobi Basin. CRETACEOUS RESEARCH 12; 345 - 377
Osmolska, H. 1982. Hulsanpes perlei n.g. n.sp. (Deinonychosauria, Saurischia, Dinosauria) from the Upper Cretaceous Barun Goyot Formation of Mongolia: Neues Jb. Geol. Palaeont. Mh., p. 440-448.

Linki zewnętrzne

Barun Goyot na DinoData

[1] FedericoF. Fanti FedericoF., Philip J.P.J. Currie Philip J.P.J., DemchigD. Badamgarav DemchigD., New Specimens of Nemegtomaia from the Baruungoyot and Nemegt Formations (Late Cretaceous) of Mongolia, „PLOS One”, 7 (2), 2012, e31330, DOI: 10.1371/journal.pone.0031330, ISSN 1932-6203, PMID: 22347465, PMCID: PMC3275628 [dostęp 2024-01-18] (ang.).

[1]