Franz Seraph von Destouches
Franz Seraph von Destouches (ur. 21 stycznia 1772 w Monachium, zm. 10 grudnia 1844 tamże[1][2]) – niemiecki kompozytor, dyrygent i pianista.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys edytuj
W latach 1787–1791 był uczniem Josepha Haydna w Wiedniu[1]. Następnie występował jako pianista w Austrii i Szwajcarii[1]. W 1797 roku został dyrektorem muzycznym w Erlangen[1][2]. Od 1799 do 1809 roku przebywał w Weimarze, gdzie był nauczycielem muzyki w seminarium i gimnazjum książęcym oraz koncertmistrzem i drugim dyrygentem teatru[1][2]. W latach 1810–1814 wykładał teorię muzyki na uniwersytecie w Landshut[1][2]. W następnych latach działał jako kapelmistrz m.in. na dworze książąt Oettingen-Wallerstein[1] oraz w Bad Homburg vor der Höhe[1][2]. W 1842 roku wrócił do rodzinnego Monachium[2].
Tworzył w stylu wczesnoromantycznym, w tym cieszącą się popularnością muzykę do sztuk scenicznych Szekspira, Schillera i Kotzebuego[1]. Po śmierci kompozytora jego twórczość popadła w zapomnienie[1].
Wybrane kompozycje edytuj
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Opery
- Die Thomasnacht (wyst. Monachium 1792)
- Das Missverständniss (wyst. Weimar 1805)
- Die blühende Aloë (ok. 1805)
- Der Teufel und der Schneider (wyst. Monachium 1851)
Muzyka do sztuk teatralnych
- Turandot Friedricha Schillera (1802)
- Die Braut von Messina Friedricha Schillera (1803)
- Die Jungfrau von Orleans Friedricha Schillera (1803)
- Wilhelm Tell Friedricha Schillera (1804)
- Die Hussiten von Naumburg Augusta von Kotzebuego (1804)
- Wanda, Königin der Sarmaten Zachariasa Wernera (1805)
Inne
- Koncert fortepianowy
- Koncert klarnetowy
- Agnus Dei
- oratorium Die Anbentung am Grabe Christi (1805)