Fyla (gromada) językowa (ang. linguistic phylum) – w klasyfikacji genetycznej języków jednostka skupiająca pewną liczbę (kilka-kilkanaście) gałęzi językowych łączących rodziny i języki charakteryzujące się pewną dozą podobieństwa. Fyle są czasem grupowane w jeszcze wyższe jednostki zwane makrofylami. Makrofyla to fyla plus gałąź[1].

Mianem tym bywają określane słabo wykazane propozycje dużych rodzin językowych (których jedność genetyczna pozostaje niepewna). Czasem preferuje się mówienie o „postulowanych rodzinach językowych” bądź „postulowanym dalekim pokrewieństwie”[2].

Pojęcie zostało zaczerpnięte z terminologii biologicznej[3]. Nie jest konsekwentnie stosowane przez wszystkich językoznawców, ale pojawia się w kontekście opisu niektórych obszarów językowych, m.in. języków papuaskich i języków autochtonicznych Ameryk[2][3][4]. Przykładowo: wśród języków Indian Ameryki Północnej wyróżnia się np. fylę makrosiouańską, fylę makroalgonkiańską itp.

Przypisy

edytuj
  1. Majewicz 1989 ↓, s. 11.
  2. a b Jones 2005 ↓, s. 153.
  3. a b Foley 2018 ↓, s. 201.
  4. Huptyś 2014 ↓, s. 27.

Bibliografia

edytuj