Galeniszki (lit. Galiniškė) − wieś na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim, w gminie Dukszty. W 2011 roku liczyła 4 mieszkańców[1].

Galeniszki
Galiniškė
Państwo

 Litwa

Okręg

 uciański

Rejon

ignaliński

Gmina

Dukszty

Populacja (2011)
• liczba ludności


4

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Galeniszki”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Galeniszki”
Ziemia55°33′49″N 26°17′47″E/55,563611 26,296389

Historia edytuj

W czasach zaborów w gminie Sołoki, w powiecie nowoaleksandrowskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym zaścianek leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim (od 1926 w powiecie święciańskim)[3], w gminie Dukszty[4][5].

Powszechny Spis Ludności z 1921 roku nie podał danych dotyczących miejscowości[4]. W 1931 w 4 dmach zamieszkiwało 21 osób[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Duksztach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Święcianach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Duksztach[6].

Przypisy edytuj

  1. Lietuvos respublikos 2011 metų gyventojų ir būstų surašymo rezultatai – Utenos apskritis. Lietuvos respublikos 2011 metų gyventojų ir būstų surašymo rezultatai. [dostęp 2022-10-09]. (lit.).
  2. Galeniszki, zaścianek, powiat nowoaleksandrowski, gmina Sołoki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 484.
  3. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
  4. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 6.
  5. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 45.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 424.

Linki zewnętrzne edytuj