Ganske

herb szlachecki

Ganske (Gancke, Gantzke, Gantzken, Łabędź odmienny, albo Gąska lub Paparona odmienny)kaszubski herb szlachecki. Jego wariant podstawowy ma być według Przemysława Pragerta odmianą herbu Łabędź, zaś jego odmiana oznaczona numerem II, odmianą herbu Gąska.

Fisz, wersja podstawowa
Herb Ganske i jego odmiany
Ganske I odmienny
Ganske II

Opis herbu

edytuj

Herb występował w co najmniej trzech wariantach. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

Ganske (Gancke, Gantzke, Gantzken, Łabędź odmienny): W polu czerwonym łabędź srebrny. Klejnot: nad hełmem bez korony półksiężyc srebrny z twarzą, w prawo między dwiema gwiazdami złotymi w pas. Labry: czerwone, podbite srebrem.

Ganske I odmienny (Gantzken, Łabędź odmienny): Łabędź ma wzniesione skrzydła, barwy całości nieznane.

Ganske II (Gancke, Gantzke, Gąska odmienny, Paparona odmienny): W polu czerwonym gęś srebrna. Klejnot: nad hełmem bez korony półksiężyc złoty z twarzą, w prawo między dwiema gwiazdami złotymi w pas. Labry: czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

edytuj

Wariant I pojawia się u Bagmihla (Pommersches Wappenbuch). Wariant Ia pochodzi z mapy Pomorza Lubinusa z 1618. Wariant II wymieniany w Nowym Siebmacherze oraz przez Ostrowskiego (Księga herbowa rodów polskich). Jest to jedyny wariant herbu znany polskiej heraldyce, zatem herb Gansków w polskiej heraldyce znany jest jako odmiana Gąski a nie Łabędzia.

Rodzina Ganske

edytuj

Drobnoszlachecka rodzina z Siemirowic w ziemi lęborskiej. Wymieniana w 1575 (Gonssken), następnie w 1601, 1605, 1608, 1618, 1621, 1658 (Peter Gutzken), 1715 (Johann von Gantzke), 1756 (Franz von Gantzke). Rodzina miała wygasnąć na jakimś von Gantzke służącym w armii pruskiej w drugiej połowie XVIII wieku. Rodzina jednak utrzymała się przy życiu, lecz poprzez wgląd na zdarzenia losowo-systemowe liczenie się ograniczyła. Nazwisko ewoluowało i obecnie funkcjonuje w formie Gański. Podobnymi herbami pieczętowały się rodziny Dote i Rostke, co pozwala przypuszczać, że są jednego pochodzenia z Ganskenami.

Herbowni

edytuj

Ganske (Ganckaw, Gancke, Gancki, Gansken, Ganski, Gantzke, Gantzken, Gantzkow, Ganzki, Gącki, Gonske, Gonsken, Gonssken, Gontzken, Gooste, Gutzke, Gansk, Gąska).

Przypisy

edytuj
  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj