Gaston Boissier

historyk z Francji

Gaston Boissier (ur. 15 sierpnia 1823 w Nîmes, zm. 10 czerwca 1908 Viroflay)[1]francuski historyk i filolog[2].

Gaston Boissier
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1823
Nîmes

Data i miejsce śmierci

10 czerwca 1908
Viroflay

Zawód, zajęcie

historyk, filolog

podpis
Odznaczenia
Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

W 1856 r. doktoryzował się z zakresu nauk humanistycznych. Profesor Collège de France w Paryżu[1][2]. Od 8 czerwca 1876 r. był członkiem Akademii Francuskiej (fotel 26), a od 2 maja 1895 r. był jej sekretarzem[2].

Odznaczony Legią Honorową w klasie Wielkiego Oficera[2].

Publikacje

edytuj

Na podstawie materiału źródłowego[2]

  • Le poète Attius, étude sur la tragédie latine pendant la République (1857)
  • Quomodo Graecos poetas Plautus transtulerit? (1857)
  • Étude sur la vie et les ouvrages de Terentius Varron (1859)
  • Étude sur la vie et les ouvrages de M. Terentius Varron (1861)
  • Cicéron et ses amis. Étude sur la société romaine du temps de César (1865)
  • Cicéron et ses amis (1866)
  • La religion romaine d’Auguste aux Antonins (1874)
  • L’opposition sous les Césars (1875)
  • Promenades archéologiques. Rome et Pompéi (1880)
  • Nouvelles promenades archéologiques. Horace et Virgile (1886)
  • Madame de Sévigné (1887)
  • La fin du Paganisme. Études sur les dernières luttes religieuses en Occident au IVe siècle (1891)
  • Saint-Simon (1892)
  • L’Afrique romaine. Promenades archéologiques en Algérie et en Tunisie (1895)
  • Tacite (1903)
  • La conjuration de Catilina (1905)
  • Les grandes institutions de France. L’Institut de France (1907)
  • L’Académie française sous l’Ancien Régime (1909)

Przypisy

edytuj
  1. a b Gaston Boissier. Katalog Biblioteki Narodowej Francji. [dostęp 2022-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-20-01)]. (fr.).
  2. a b c d e Gaston Boissier. Akademia Francuska. [dostęp 2022-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-19)]. (fr.).

Linki zewnętrzne

edytuj