Geostiba angularisgatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic.

Geostiba angularis
Assing, 2022
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Staphyliniformia

Rodzina

kusakowate

Podrodzina

rydzenice

Plemię

Geostibini

Rodzaj

Geostiba

Podrodzaj

Geostiba (Tropogastrosipalia)

Gatunek

Geostiba (Tropogastrosipalia) angularis

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2022 roku przez Volkera Assinga na łamach „Contributions to Entomology”. Jako lokalizację typową wskazano północne okolice Leczuri w gruzińskiej Kachetii. Epitet gatunkowy oznacza po łacinie „kątowo zagięta” i odnosi się do kształtu wyrostka edeagusa[1].

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 3 do 3,9 mm. Głowa jest rudobrązowa do czarniawobrązowej, o czułkach ciemnobrązowych lub czarniawobrązowych z nieco jaśniejszymi dwoma lub trzema początkowymi członami. Oczy są małe, złożone z około 20 fasetek. Przedplecze ma barwę głowy i jest od niej wyraźnie szersze. Pokrywy są krótsze od połowy długości przedplecza, ubarwione jak ono. Mikrorzeźba głowy, przedplecza i pokryw jest silniej wyrażona u większych osobników. Odnóża mają żółte ubarwienie. Rudobrązowy do czarniawobrązowego odwłok pozbawiony jest palisady włosków na tylnej krawędzi siódmego tergitu. Siódmy tergit samca ma ukośnie uniesiony, szeroki u nasady i zaostrzony na szczycie wyrostek tylno-środkowy. Genitalia samca mają środkowy płat edeagusa w widoku bocznym z kątowo, brzuszno-nasadowo zagiętym wyrostkiem krystalicznym[1].

Gatunek palearktyczny, znany wyłącznie z Kachetii. Znaleziony został na skraju lasu na rzędnych około 620 m n.p.m. Bytuje w ściółce. Współwystępuje z Pseudotyphlopasilia kakhetica[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c Volker Assing. On the Geostiba fauna of Georgia. VII. Five new species from the Kakheti region and additional records (Coleoptera: Staphylinidae: Aleocharinae). „Contributions to Entomology”. 72 (2), s. 259-269, 2022. Senckenberg Gesellschaft für Naturforschung. DOI: 10.3897/contrib.entomol.72.e97273.