Gillian Hills (ur. 5 czerwca 1944 r. w Kairze) – brytyjsko-francuska aktorka, piosenkarka i ilustratorka, wnuczka polskiego poety Bolesława Leśmiana.

Gillian Hills
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1944 r.
Kair

Narodowość

brytyjsko-francuska

Dziedzina sztuki

aktorka, piosenkarka i ilustratorka

Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Urodziła się 5 czerwca 1944 r.[1] w Kairze jako córka Wandy Leśmianówny, córki Bolesława Leśmiana[2], oraz brytyjskiego[3] nauczyciela i podróżnika Denisa Hillsa[2]. Po porzuceniu przez ojca zamieszkała z matką w Nicei[4]. Już we wczesnej młodości zaczęła karierę filmową, gdyż jako nastolatkę wypatrzył ją reżyser Roger Vadim. To on uznał ją za następczynię Brigitte Bardot i powierzył jej rolę w swojej wersji Niebezpiecznych związków (1959)[2]. Początkowo miała zagrać rolę Cecile de Volanges, ale spotkało się to z oporem ze względu na jej młody wiek i Vadim napisał dla niej inną postać[3]. Rok później wystąpiła w filmie Beat Girl, gdzie zagrała córkę głównego bohatera[2] u boku Christophera Lee i Olivera Reeda[3].

W 1960 r. rozpoczęła także karierę wokalistki, nagrywając z Henrim Salvadorem m.in. Près De La Cascade i Cha Cha Stop, a także EP-kę Allo Brigitte? Ne coupez pas![2]. Za sprawą kontraktu z Barclay Records jej utwory były inspirowane amerykańskim popem, a nie tradycyjną francuską muzyką rozrywkową[4]. W efekcie stała się pionierką stylu YéYé we Francji[3]. Jej największymi przebojami okazały się jednak utwory Tut Tut Tut Tut (francuski cover piosenki zespołu The Lollipops Busy Signal), które później wykorzystano w serialu Gambit królowej oraz Zou Bisou Bisou, którą wykorzystano w soundtracku pierwszego odcinka piątego sezonu serialu Mad Men.

W 1965 r. zdecydowała się wrócić do Wielkiej Brytanii, by skupić się na karierze filmowej[3]. Rok później zagrała w filmie Powiększenie obok Jane Birkin, żony Serge′a Gainsbourga, który trzy lata wcześniej napisał dla niej piosenkę[2]. Choć nie osiągnęła dużych sukcesów zawodowych jako aktorka, zdecydowanie zapadła w pamięć dzięki epizodowi w Mechanicznej pomarańczy z 1971 r. oraz roli w Powiększeniu. Z kariery aktorki zrezygnowała w 1972 r., gdyż obsadzano ją wyłącznie w rolach, które podkreślały jej urodę. Po porzuceniu aktorstwa zaczęła pracę jako ilustratorka czasopism i książek. Jej pierwszą pracą była książka Alice Munro Dziewczęta i kobiety[2].

W 2013 r. we współpracy z producentem, muzykiem i kompozytorem Peterem-Johnem Vettesem nagrała również Lili, który ma charakter autobiografii opisującej jej nastoletni okres w życiu[3].

Wyszła za Stewarta Younga, który był menadżerem m.in. AC/DC, Emerson, Lake & Palmer, Cyndi Lauper czy Scorpions[2].

Przypisy

edytuj
  1. Niewielu wie, że ta piękność ma polskie korzenie. Jej dziadek to słynny poeta [online], swiatseriali.interia.pl [dostęp 2024-07-29] (pol.).
  2. a b c d e f g h Filmowa kariera wnuczki Leśmiana. Kim jest Gillian Hills? [online], Onet Kultura, 26 marca 2021 [dostęp 2024-07-29] (pol.).
  3. a b c d e f Pilato Entertainment Marketing & Media LLC, Gillian Hills, acclaimed British actress, singer/songwriter, and graphic artist, comes full circle with compelling new LP, LILI and podcast: A Life in Art, Film + Music [online], www.prnewswire.com [dostęp 2024-07-29] (ang.).
  4. a b From Beat Girl to Mad Men: the life of Gillian Hills | Sight & Sound [online], British Film Institute, 11 lipca 2016 [dostęp 2024-07-29] (ang.).