Gitanos (dosł. Cyganie) – określenie stosowane wobec ludności romskiej zamieszkującej Hiszpanię od kilku stuleci[1]. Obecnie najliczniejsza społeczność Gitanos zamieszkuje Andaluzję[2].

Taniec cygański w ogrodach Alcázaru, Alfred Dehodencq

Wielkość populacji tej grupy szacowana jest na ok. 700 tys. osób, co czyni ją jedną z najliczniejszych grup romskich w Europie (po Rumunii i Bułgarii). Przodkowie Gitanos dotarli do Hiszpanii od strony Francji, wędrując z terenów Półwyspu Bałkańskiego. Jednym z aktów prawnych skierowanych do tej społeczności był edykt z 1499, który nakazywał m.in. porzucenie wędrownego trybu życia i podjęcie stałej pracy. W rezultacie osoby, które nie podporządkowały się temu prawu musiały opuścić Hiszpanię lub też zagrożone były pojmaniem i utratą wolności osobistej. Jako kary stosowano także chłostę, wiosłowanie na galerach lub śmierć[3]. Zjawisko nomadyzmu zwalczano także w późniejszych wiekach, m.in. w epoce frankizmu[4].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. (Nie)odkryta Zagłada. ipn.gov.pl. [dostęp 2022-05-22].
  2. Małgorzata Tryc-Ostrowska: Cyganki: chcemy dogonić resztę kobiet. rp.pl, 2011-10-25. [dostęp 2022-05-22].
  3. Cyganie/Romowie w Polsce i w Europie: wybrane problemy historii i współczesności. senat.gov.pl, 2011. [dostęp 2022-05-22].
  4. Maria Biernacka: Chabolismo, czyli o biednym obliczu osadnictwa Cyganów i Romów w wielokulturowej Hiszpanii. cejsh.icm.edu.pl, 2017. [dostęp 2022-05-22].

Linki zewnętrzne edytuj