Goździeniowiec żółtobiały

gatunek grzybów z rodziny goździeńcowatych

Goździeniowiec żółtobiały (Clavulinopsis luteoalba (Rea) Corner) – gatunek grzybów z rodziny goździeńcowatych (Clavariaceae)[1].

Goździeniowiec żółtobiały
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

goździeńcowate

Rodzaj

goździeniowiec

Gatunek

goździeniowiec żółtobiały

Nazwa systematyczna
Clavulinopsis luteoalba (Rea) Corner
Monograph of Clavaria and allied Genera, (Annals of Botany Memoirs No. 1): 374 (1950)
Zarodniki

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Clavulinopsis, Clavariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1904 r. Carleton Rea nadając mu nazwę Clavaria luteoalba. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1950 r. Edred John Henry Corner, przenosząc go do rodzaju Clavulinopsis[1].

Synonimy[2]:

  • Clavaria luteoalba Rea 1904
  • Clavaria luteoalba Rea 1904 [1903] f. luteoalba
  • Clavaria luteoalba f. montana Coker 1947
  • Clavulinopsis filipes Corner 1950
  • Clavulinopsis luteoalba var. latispora Corner 1950
  • Clavulinopsis luteoalba var. longispora Corner 1950
  • Clavulinopsis luteoalba (Rea) Corner 1950 var. luteoalba
  • Clavulinopsis luteoalba var. subfusispora Pilát 1959

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]

Morfologia edytuj

Owocniki

Zwykle występują w zbitych kępkach. Mają kształt prostej lub zgiętej pałeczki o wysokości 3–6 cm i grubości 1–4 mm, mniej więcej taką samą średnicę na całej długości, lub zwężają się ku podstawie, wierzchołek zaokrąglony i jaśniejszy. Barwa żółta, często z pomarańczowym odcieniem. Zapach lekko stęchły, smak niewyraźny[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki elipsoidalne z wyraźnym dzióbkiem, gładkie, białawe, o rozmiarach 4,5–8 × 2,5–4,5 μm. Strzępki tramy mają sprzążki[4].

Występowanie i siedlisko edytuj

Występuje w niektórych krajach Europy[4]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano tylko 2 stanowiska (Tatrzański Park Narodowy, 1962 i rezerwat przyrody Jelonka, 1993)[3]. Więcej stanowisk i bardziej aktualne podaje internetowy atlas grzybów. W atlasie tym zaliczony został do grupy grzybów chronionych i zagrożonych[5].

Rośnie na ziemi, na nizinnych i górskich polanach, w zaroślach jałowcowych. Owocniki wytwarza latem i jesienią[3].

Gatunki podobne edytuj

Najbardziej podobny wielkością i kształtem jest goździeniowiec wrzecionowaty (Clavulinopsis fusiformis), ale nie ma jaśniejszych wierzchołków i zwykle tworzy o wiele bardziej gęste kępki. Jego owocniki są zrośnięte u podstawy, bocznie ściśnięte, czasem rozwidlone[4].

Przypisy edytuj

  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d Clavulinopsis luteoalba (Rea) Corner – Apricot Club. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
  5. Aktualne stanowiska Clavulinopsis luteoalba w Polsce. [dostęp 2019-01-18].