Dolina Świńska[1], Dolina Goryczkowa Świńska – zachodnie odgałęzienie górnej części Doliny Goryczkowej w Tatrach Zachodnich. Położona jest na wysokości ok. 1350–1700 m n.p.m.[2] Jej zachodnie stoki tworzy Goryczkowa Czuba i jej grzbiet Kondratowy Wierch, wschodnie grzbiet Pośredniego Goryczkowego Wierchu, od południa grań główna Tatr z Goryczkową Przełęczą Świńską. Dolna część doliny kończy się progiem, który na wysokości ok. 1350–1550 m jest wspólny dla niej i dla sąsiadującej od wschodu doliny Pod Zakosy. Znajdująca się powyżej tego progu górna część doliny to Świński Kocioł – dwupiętrowy kocioł lodowcowy[3].

Widok z Kalatówek na Dolinę Świńską
Dolina Świńska, widok z grani głównej

Nazwa doliny jest ludowego pochodzenia. Według juhasów pochodzi od tego, że była w niej marna (czyli świńska) trawa i są w niej liczne dziury, kamienie i piarżyska[2]. Dnem doliny płynie niewielki Świński Potok (miejscami traci on wodę), uchodzący do Goryczkowego Potoku. W górnej części doliny, pod granią główną znajduje się źródełko, drugie w dolnej części Pośredniego Goryczkowego Wierchu. Ze stromych zboczy doliny w zimie schodzą lawiny, najgroźniejsze z północno-wschodnich stoków Goryczkowej Czuby[3].

Dolina w przeszłości była wypasana, stanowiła część Hali Goryczkowej[2]. Obecnie, po zniesieniu pasterstwa jej zbocza zaczynają porastać kosodrzewiną. Przez dolinę nie prowadzi żaden szlak turystyki pieszej. Tatrzański Park Narodowy umożliwia natomiast uprawianie w niej zimą kwalifikowanej turystyki narciarskiej. Narciarze z Kasprowego Wierchu czasami zjeżdżają przez przełęcz Nad Zakosy, trawersują Pośredni Wierch Goryczkowy i zjeżdżają do Doliny Goryczkowej Świńskiej[3].

Ciekawa flora. M.in. stwierdzono tutaj występowanie turzycy czarnej – bardzo rzadkiej rośliny, w Polsce występującej tylko w Tatrach Zachodnich i to w kilku tylko miejscach[4].

Przypisy

edytuj
  1. Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-04-02].
  2. a b c Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  3. a b c Władysław Cywiński, Tatry. Kasprowy Wierch, t. 13, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 83-7104-011-3.
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.