Gottfried Xaver von Laimbeckhoven

Gottfried Xaver von Laimbeckhoven SI (chiń. 南懷仁; ur. 9 stycznia 1707 w Wiedniu, zm. 22 maja 1787 w Tangjiaxiangu) – austriacki duchowny rzymskokatolicki, jezuita, biskup nankiński.

Gottfried Xaver von Laimbeckhoven
Data i miejsce urodzenia

9 stycznia 1707
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

22 maja 1787
Tangjiaxiang

biskup nankiński
Okres sprawowania

1752 - 1787

administrator apostolski Pekinu
Okres sprawowania

1757 - ?

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

jezuici

Prezbiterat

1735

Nominacja biskupia

15 maja 1752

Sakra biskupia

20 lipca 1755

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

20 lipca 1755

Konsekrator

Bartolomeu Manoel Mendes dos Reis

Biografia edytuj

Młodość i prezbiteriat edytuj

Pochodził z rodziny szlacheckiej. Syn urzędnika państwowego Johanna Ferdinand i Elisabeth. 27 stycznia 1722 wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. We wrześniu 1735 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem swojego zakonu. Ukończył również matematykę, dzięki czemu miał uzyskać posadę na dworze cesarskim w Pekinie.

W kwietniu 1736 wypłynął z Europy, docierając do Makau w sierpniu 1738. Tam otrzymano informację, że tylko jeden matematyk z prowincji austriackiej jezuitów może liczyć na pracę na dworze cesarskim. Von Laimbeckhoven ustąpił tego miejsca towarzyszącemu mu o. Augustinowi Hallerowi von Hallersteinowi SI, jako starszemu i bardziej wykwalifikowanemu, samemu wybierając pracę misyjną. Pracował głównie wśród biednych rolników i rybaków w prowincjach Hunan i Hubei. Wówczas z powodu papieskiego zakazu włączania do kultu chrześcijańskiego chińskich obrządków, katolicyzm był tolerowany jedynie w Pekinie. Dlatego von Laimbeckhoven prowadził działalność misyjną potajemnie, głównie nocą, w dzień ukrywając się, aby nie zostać rozpoznany jako Europejczyk. Był na tyle dyskretny, że przez 46 lat pracy w Chinach nie dotknęły go żadne z powtarzających się krwawych prześladowań chrześcijan w państwie. Zmagał się także z niechęcią narodowościową ze strony dominujących liczebnie wśród jezuickich misjonarzy Portugalczyków.

Episkopat edytuj

7 lutego 1752 wybrany został biskupem nankińskim, co 15 maja 1752 zatwierdził papież Benedykt XIV. 20 lipca 1755 przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa Makau Bartolomeu Manoela Mendesa dos Reisa. W 1757 został ponadto administratorem apostolskim diecezji pekińskiej. Brak danych do kiedy pełnił tę funkcję (kolejny biskup pekiński został mianowany w 1778).

Jako biskup w dalszym ciągu prowadził potajemną działalność misjonarską, wówczas w okolicach Nankinu. Dotknęły go antyjezuickie nastroje w Europie. W 1761 premier Portugalii (sprawującej patronat nad misjami w Chinach) Sebastião José de Carvalho e Melo zawiesił jego pensję. W 1775 otrzymał polecenie ogłoszenia i przeprowadzenia kasaty swojego zakonu. W trakcie sporów wśród misjonarzy w Chinach został przejściowo zastąpiony przed administratora.

Biskupem nankińskim był do śmierci 22 maja 1787. Pod koniec jego życia diecezja nankińska liczyła ok. 30 000 wiernych.

Biskup von Laimbeckhoven pozostawił po sobie listy, wydane drukiem w Europie. Opisywał w nich swoją podróż do Chin i początki pracy w Azji. W listach napisanych pod koniec życia do byłych jezuitów w Portugalii, skarżył się na złe traktowanie przez administrację portugalską oraz krytykował spory misjonarzy, które doprowadziły do prześladowań w latach 1784-1785 i upadku misji w Chinach.

Bibliografia edytuj