Granica Królestwa Kongresowego z Wolnym Miastem Krakowem

Granica polsko-krakowska – granica państwowa pomiędzy Królestwem Polskim (Imperium Rosyjskim) i Wolnym Miastem Krakowem, istniejąca w latach 1815–1846.

Granica międzypaństwowa

Państwa graniczące	Królestwo Polskie Wolne Miasto Kraków
Okres istnienia	1815–1846
W obecnym przebiegu
Długość	ok. 75 km

Kształtowanie się granicy

Granica powstała w wyniku likwidacji Księstwa Warszawskiego i utworzenia na kongresie wiedeńskim Wolnego Miasta Krakowa oraz Królestwa Polskiego. Wolne Miasto obejmowało miasto Kraków wraz z okolicznymi wsiami.

16 listopada 1846 Wolne Miasto zostało włączone do Cesarstwa Austrii jako Wielkie Księstwo Krakowskie.

Przebieg granicy

Granica ciągnęła się od rzeki Wisły w okolicach wsi Mogiła (obecnie Nowa Huta) Potokiem Kościelnickim 10 km na północ, następnie (pomiędzy Wąsowem a Czulicami) zmieniała bieg na północno-zachodni (biegła między innymi na południe od Luborzycy, Szyc, Będkowic, Gorenic, Niesułowic), następnie rzeką Biała Przemsza do Jęzora i Trójkąta Trzech Cesarzy w pobliżu Mysłowic.

W okresie II RP stanowiła granicę pomiędzy województwami krakowskim i kieleckim, a w latach okupacji pomiędzy powiatem ziemskim krakowskim i miechowskim.

Obecna wschodnia i część północno-wschodniej granicy miasta Krakowa pokrywa się z dawną granicą WM Krakowa z Królestwem Polskim.