Gruszka (niem. Birne, słow. Hruška, węg. Körte[1]) – zbudowana z granitów skała tworząca lewe (patrząc od dołu) obramowanie Hińczowej Zatoki nad Morskim Okiem w Tatrach Polskich. Znajduje się powyżej górnego końca wielkiego Zielonego Piargu, a poniżej progu Małego Bańdziocha zwanego też Małym Mięguszowieckim Kotłem[2]. Po północno-wschodniej stronie Gruszki znajduje się niższa i wydłużona jej część zwana Szypułką, górną zaś częścią Gruszka łączy się z progiem zamykającym od południowego zachodu Hińczową Zatokę[3].

Gruszka wśród opisanych obiektów

Hińczowa Zatoka i opadający do niej Cubryński Żleb oddzielają masyw Mięguszowieckich Szczytów od masywu Cubryny. Gruszka należy do masywu Mięguszowieckich Szczytów. U zachodnich i północnych podnóży Gruszki znajduje się Hińczowy Śnieżnik[2].

Gruszka na wszystkie strony opada ścianami. Najbardziej stroma jest jej ściana zachodnia opadająca do Hińczowej Zatoki, najniższe i najbardziej porośnięte trawą ścianki tworzą prawe ograniczenie Żlebu Krygowskiego. Ściana północna opada do Skalnistego Piargu[4]

Przypisy edytuj

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. a b Władysław Cywiński, Cubryna, t. 8, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2001, ISBN 83-7104-026-1.
  3. Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2020-01-25].
  4. Władysław Cywiński, Mięguszowieckie Szczyty, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2003, ISBN 83-7104-031-8.