Grzegorz Markowski

polski piosenkarz
Ten artykuł dotyczy muzyka. Zobacz też: Grzegorz Markowski – dziennikarz.

Grzegorz Bogusław[a] Markowski (ur. 23 września 1953 w Józefowie) – polski piosenkarz, kompozytor i autor tekstów[1][2]. Wokalista i frontman zespołu Perfect[3]. Uznawany za jednego z najważniejszych i najpopularniejszych polskich muzyków rockowych[4]. Wykonawca takich przebojów jak Autobiografia, Nie płacz Ewka, Niewiele ci mogę dać, Ale wkoło jest wesoło, Chcemy być sobą i wielu innych.

Grzegorz Markowski
Ilustracja
Grzegorz Markowski, urodziny Manufaktury w Łodzi, maj 2017
Imię i nazwisko Grzegorz Bogusław[a] Markowski
Data i miejsce urodzenia 23 września 1953
Józefów
Gatunki rock
Zawód wokalista
Aktywność od 1974
Wydawnictwo Muza, Savitor, Pronit, Universal Music Polska
Powiązania Hazard, Samolot
Zespoły
Perfect (1980–1983, 1987, 1993–2020)
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

ŻyciorysEdytuj

 
Grzegorz Markowski (1983)

Po maturze podjął pracę w Zakładzie Materiałów Magnetycznych „Polfer”[5]. Swoją karierę zaczynał od śpiewania w amatorskiej grupie Watabah, następnie jako wokalista w Studio Piosenki ZAKR[5]. W latach 1974–1978 karierę kontynuował, występując w Teatrze na Targówku, jednocześnie pobierając lekcje śpiewu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej na Okólniku[5], oraz w grupie Victoria Singers, po jego odejściu przemianowanej na Vox. W 1976 wziął udział w Koncercie Debiutów festiwalu opolskiego. Wokalista nagrał również motyw do serialu 07 zgłoś się. W 1978 otrzymał nagrodę za interpretację utworu „Little Things” na festiwalu piosenki International Song Contest w Castlebar w Irlandii. Występował na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[6]. Utwór „Little Things” ukazał się w postaci singla, którego jeden z egzemplarzy dotarł do Bogdana Olewicza i Zbigniewa Hołdysa, którzy następnie złożyli Grzegorzowi Markowskiemu propozycję współpracy[7].

W latach 1980–1983 występował jako główny wokalista zespołu, z którym nagrał dwie płyty. W 1983 grupa Perfect została rozwiązana, a Grzegorz Markowski zaczął występować razem z formacjami Hazard i Samolot. W tym czasie również prowadził firmę budowlaną, w latach 80. pracował jako malarz przy budowie początkowych stacji warszawskiego metra.

W 1987 Polskie Nagrania wydały jego solową płytę Kolorowy telewizor, następnie wraz z reaktywowanym Perfectem zagrał kilka koncertów (m.in. na Stadionie Dziesięciolecia w ramach „Perfect Day”[8] oraz Gdańskiej Hali Olivia[9]). W 1993 powrócił do grupy na stałe jako wokalista po tym, jak w 1992 Zbigniew Hołdys ostatecznie rozwiązał zespół ze sobą jako liderem.

W 2010 wraz z Ryszardem Sygitowiczem wydał płytę Markowski & Sygitowicz.

Postanowieniem prezydenta RP Bronisława Komorowskiego z 30 maja 2014 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy twórczej i działalności artystycznej, za osiągnięcia w promowaniu polskiej kultury[10][11].

W 2019 wydał wspólną płytę z córką – Patrycją Markowską, pt. Droga. Jak sam twierdzi, jest to ostatnia płyta w jego długoletniej karierze[12].

 
Grzegorz Markowski z zespołem Perfect, Sala Kongresowa (2010)

Życie osobisteEdytuj

Jest drugim z trzech synów prawniczki i inżyniera budownictwa. Żonaty z Krystyną, zawodową tancerką[13]. Ma syna Piotra (ur. 1969)[14][15] i córkę Patrycję, także piosenkarkę. Jest starszym o pięć lat bratem Rafała Markowskiego, biskupa pomocniczego archidiecezji warszawskiej[16].

Działalność pozascenicznaEdytuj

Artysta ma na swoim koncie udział w obrazach dokumentalnych i fabularnych, a także pracę nad udźwiękowieniem filmów. W latach 2000–2001 na antenie RMF FM prowadził Perfekcyjną kolekcję[17]. Został ambasadorem zorganizowanych w Krakowie Światowych Dni Młodzieży 2016[18].

FilmografiaEdytuj

Źródło[19].

  • 1984 – Miłość z listy przebojów, jako wykonawca piosenki finałowej
  • 1986 – Maskarada, wykonanie piosenek
  • 2001 – Córa marnotrawna, jako guru
  • 2005 – Solidarność, Solidarność, jako Grzegorz Markowski
  • 2008 – Tylko miłość, jako Grzegorz Markowski (odcinek 50)
  • 2018 – Pensjonat nad rozlewiskiem, jako Grzegorz Markowski (odcinek 3)

Udźwiękowienie filmówEdytuj

  • 1976–1978 – temat muzyczny do produkcji 07 zgłoś się
  • 1984 – Miłość z listy przebojów, utwory: Szalik bordo, Filozofia łu bu du albo poradnik damskiego boksera, Krzyk, Ja kocham rock
  • 1988 – temat muzyczny do serialu W labiryncie
  • 1998 – Ekstradycja 3, utwór: Twoje miasto
  • 1998 – Spona, utwory: Chyba że mnie pocałujesz, Wymyśliłem ciebie, Jeszcze swój egzamin zdasz
  • 2001 – Zostać miss, utwór: Miłość rośnie w nas
  • 2004 – RH+, utwór: Gdy pojawiłaś się
  • 2006 – Fałszerze – powrót Sfory, utwór: Zło

DyskografiaEdytuj

 
G. Markowski z córką Patrycją Markowską na scenie (2010)
Osobny artykuł: Dyskografia Perfectu.

AlbumyEdytuj

Rok Tytuł Pozycja na liście
POL
1987 Kolorowy telewizor
  • Data: styczeń 1987
  • Wydawca: Polskie Nagrania Muza
 –
2010 Markowski & Sygitowicz (oraz Ryszard Sygitowicz)
  • Data: 26 marca 2010
  • Wydawca: EMI Music Poland
 19[20]
2019 Droga (oraz Patrycja Markowska)
  • Data: 25 stycznia 2019[21]
  • Wydawca: Agora S.A.
 7[22]
„–” pozycja nie była notowana.

SingleEdytuj

Rok Tytuł Pozycja na liście
LP3
[23]
1997 Hey – „Moja i twoja nadzieja” (oraz Niemen, Markowski i inni)[24] 1
2005 „Nie zatrzyma nikt” (oraz Patrycja Markowska)[25] –
Budka Suflera – „Pokonamy fale” (oraz Rodowicz, Markowski i inni)[26] –
2018 Lady Pank – „Mniej niż zero” (oraz Kowalska, Organek, Rogucki, Wyrostek)[27] –
„Na szczycie” (oraz Patrycja Markowska)[28] –
2019 „Lustro” (oraz Patrycja Markowska)[29] –
„Aż po horyzont” (oraz Patrycja Markowska) –
"Echem zostawimy ślad" (oraz Patrycja Markowska)[30] –
„–” pozycja nie była notowana.

Inne notowane utworyEdytuj

Rok Tytuł Pozycja na liście
LP3
[23]		 WiR
[31]		 SLiP
[32]
1984 „Kilka z nich” 10 – –
1986 „Malowane dni” 26 – –
1998 „Wymyśliłem ciebie” (oraz Mika Urbaniak) 15 – 41
„Niewiele ci mogę dać” (oraz Richard Clayderman) 11 – –
2007 „Powiedz, czy jest raj” 47 – –
2008 „Dwoje różnych” (oraz Dorota Miśkiewicz) 50 – –
2009 „Z tobą” (oraz Patrycja Markowska) – 2 –
2010 „Każdej nocy” (oraz Ryszard Sygitowicz) 47 – –
„–” pozycja nie była notowana.

UwagiEdytuj

  1. ↑ a b Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów G. Markowskiego.

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Wyznanie Lwa, Discogs [dostęp 2019-01-30] (ang.).
  2. ↑ Taki Jestem, Discogs [dostęp 2019-01-30] (wł.).
  3. ↑ Jerzy Bojanowicz: Grzegorz Markowski – Głodny nowych dźwięków (pol.). magazynvip.pl. [dostęp 2010-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-11)].
  4. ↑ Patrycja Markowska, Grzegorz Markowski „Droga” | Akademickie Radio Centrum 89.0 FM [dostęp 2021-04-07] (pol.).
  5. ↑ a b c Na emeryturze zagram kota w butach (pol.). nowiny.gliwice.pl. [dostęp 2016-09-10].
  6. ↑ Biuletyn Prasowy: XV Festiwal Piosenki Radzieckiej Zielona Góra '79, nr 1, s. 4.
  7. ↑ Michał Kirmuć: Perfect – Warunki zostały spełnione (pol.). terazrock.pl. [dostęp 2013-06-26].
  8. ↑ Perfect Day – 12 września 1987, The Perfect Rock Band Story, 26 października 2016 [dostęp 2019-01-30] (ang.).
  9. ↑ Perfect – Koncert Hala „Olivia” Gdańsk 1 Kwietnia 1987, Discogs [dostęp 2019-01-30] (ang.).
  10. ↑ M.P. z 2014 r. poz. 923.
  11. ↑ 59 odznaczonych za zasługi dla wolności. prezydent.pl, 2014-06-05. [dostęp 2014-06-05].
  12. ↑ Grzegorz Markowski: to ostatnia płyta w moim życiu [WYWIAD], Onet Kultura, 26 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-30] (pol.).
  13. ↑ Wspierają nas. fundacjadar.pl. [dostęp 2010-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-04)].
  14. ↑ Tygodnik Życie na Gorąco nr 37, 12 września 2013, s. 62.
  15. ↑ Patrycja Markowska ma brata (pol.). muzyka.onet.pl. [dostęp 2006-03-01].
  16. ↑ Ks. Rafał Markowski – wywiad z bratem Grzegorza Markowskiego. Stacja7.pl [dostęp 2019-01-30].
  17. ↑ Grzegorz Markowski :: Dyskografia :: RMF FM, www.rmf.fm [dostęp 2019-01-30].
  18. ↑ Ambasadorzy. krakow2016.com. [dostęp 2017-06-23].
  19. ↑ Grzegorz Markowski w bazie filmpolski.pl
  20. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 06.04.2010 – 11.04.2010 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2010-04-16].
  21. ↑ Droga, www.empik.com [dostęp 2019-01-30] (pol.).
  22. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 25.01.2019 – 31.01.2019 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2019-02-07].
  23. ↑ a b LP3 – Statystyki dla wykonawcy Dorota Miśkiewicz i Grzegorz Markowski (pol.). www.lp3.pl. [dostęp 2012-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-04)].
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Grzegorz Markowski (pol.). www.lp3.pl. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-04)].
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Grzegorz Markowski i Mika Urbaniak (pol.). www.lp3.pl. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-04)].
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Grzegorz Markowski i Ryszard Sygitowicz (pol.). www.lp3.pl. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-04)].
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Richard Clayderman i Grzegorz Markowski (pol.). www.lp3.pl. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-04)].
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Hey i goście (pol.). www.lp3.pl. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-04)].
  24. ↑ Hey – Cegiełka Na Rzecz Ofiar Powodzi (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2013-12-01].
  25. ↑ Patrycja Markowska & Grzegorz Markowski – Nie Zatrzyma Nikt (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2013-10-13].
  26. ↑ Budka Suflera – Pokonamy fale (pol.). www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-26)].
  27. ↑ Mniej nż zero – Lady Pank ft. K. Kowalska, G. Markowski, T. Organek, P. Rogucki, M. Wyrostek. Wydawnictwo Agora [dostęp 2019-01-30].
  28. ↑ Patrycja Markowska i Grzegorz Markowski – Na szczycie (Official Video). Wydawnictwo Agora [dostęp 2019-01-30].
  29. ↑ Patrycja Markowska i Grzegorz Markowski – Lustro (Official video). Wydawnictwo Agora [dostęp 2019-01-30].
  30. ↑ Patrycja Markowska i Grzegorz Markowski w duecie. Zobacz teledysk „Echem zostawimy ślad”, muzyka.interia.pl [dostęp 2019-07-07] (pol.).
  31. ↑ Wietrzne Radio. Notowania: 796. wietrzneradio.com. [dostęp 2016-04-19].
  32. ↑ SLiP – statystyki dla wykonawcy Grzegorz Markowski (pol.). radioszczecin.pl. [dostęp 2013-12-01].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grzegorz_Markowski&oldid=63589307”