Wikipedia

Grzegorz Markowski

polski piosenkarz

Grzegorz Bogusław[a] Markowski (ur. 23 września 1953 w Józefowie) – polski piosenkarz, kompozytor i autor tekstów[1][2]. Wokalista i frontman zespołu Perfect[3]. Uznawany za jednego z najważniejszych i najpopularniejszych polskich muzyków rockowych[4]. Wykonawca takich przebojów jak „Autobiografia”, „Nie płacz Ewka”, „Niewiele ci mogę dać”, „Ale wkoło jest wesoło”, „Niepokonani” czy „Chcemy być sobą”.

Grzegorz Markowski
Ilustracja
Grzegorz Markowski (2022)
Imię i nazwisko

Grzegorz Bogusław[a] Markowski

Data i miejsce urodzenia

23 września 1953
Józefów

Gatunki

rock

Zawód

wokalista

Aktywność

od 1974

Wydawnictwo

Muza, Savitor, Pronit, Universal Music Polska

Powiązania

Hazard, Samolot

Zespoły
Perfect (1980–1983, 1987, 1993–2020)
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

ŻyciorysEdytuj

Ukończył szkołę średnią. Po zaliczeniu matury podjął pracę w Zakładzie Materiałów Magnetycznych „Polfer”[5].

Karierę muzyczną zaczynał od śpiewania w amatorskiej grupie Watabah, następnie udzielał się jako wokalista w Studio Piosenki ZAKR[5]. W latach 1974–1978 kontynuował karierę, występując w Teatrze na Targówku i jednocześnie pobierając lekcje śpiewu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej na Okólniku[5]. W 1976 wziął udział w koncercie „Debiutów” podczas 14. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[6] oraz nagrał główny motyw muzyczny do serialu 07 zgłoś się. Od 1977 śpiewał w zespole Victoria Singers[7], z którym rok później, w 1978 wystąpił w ramach 16. KFPP w Opolu[6]. W tym samym roku występował również jako solista na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Castlebar i otrzymał nagrodę za interpretację utworu „Little Things”. Wziął także udział w Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[8]. Utwór „Little Things” ukazał się w postaci singla[9], którego jeden z egzemplarzy dotarł do Bogdana Olewicza i Zbigniewa Hołdysa, którzy następnie złożyli Markowskiemu propozycję współpracy[10].

W latach 1980–1983 występował jako główny wokalista zespołu Perfect, z którym nagrał trzy płyty: Perfect (1981)[11], Unu (1982)[12], Live (1982)[13]. W 1983 grupa została rozwiązana, a Markowski zaczął występować z formacjami Hazard i Samolot. W 1984 wziął udział w nagraniu utworu „Jestem nieporozumienie” na płytę różnych wykonawców pt. Żeglując w dobry czas[14]. W tym czasie zatrudnił się w firmie budowlanej swojego brata i pracował jako malarz przy budowie początkowych stacji warszawskiego metra[15].

 
Grzegorz Markowski (1983)

W 1987 nakładem wytwórni Polskie Nagrania ukazał się jego solowy album pt. Kolorowy telewizor nagrany z muzykami formacji Samolot. W tym samym roku wraz z reaktywowanym Perfectem zagrał kilka koncertów (m.in. na Stadionie Dziesięciolecia w ramach „Perfect Day”[16] oraz Gdańskiej Hali Olivia[17]). Koncert z Hali Olivia został udokumentowany na trzypłytowym wydawnictwie Live 1' April 1987[18][19][20]. W 1989 Perfect bez Markowskiego wyjechał do USA[21]. Markowski kontynuował swoją solową karierę. Jako solista występował m.in. na KFPP w Opolu w 1990[22] i na koncercie Trzy Dekady Rocka w Sopocie w 1991[23].

W 1993 wziął udział w kolejnej reaktywacji grupy Perfect powracając do niej na stałe. Powodem reaktywacji zespołu okazał się konflikt byłego menadżera Perfectu – Serweryna Reszki ze Zbigniewem Hołdysem po tym, jak ten w 1992 wypuścił na rynek nieautoryzowane przez pozostałych członków zespołu wydawnictwa płyt CD przywłaszczając jednocześnie wszystkie dochody ze sprzedaży[24]. Z tego powodu grupa reaktywowała się bez Hołdysa w składzie. W 1994 wydała płytę zatytułowaną Jestem, na której znalazł się przebój „Kołysanka dla nieznajomej”. W kolejnych latach Perfect systematycznie koncertował i wydawał nowe płyty.

Zobacz więcej w artykule Perfect (zespół muzyczny), w sekcji Historia.

W 1997 Markowski wziął udział w nagraniu singla „Moja i twoja nadzieja”, którego dochód został przeznaczony na rzecz powodzian[25]. W nagraniu zaśpiewali również m.in. Czesław Niemen, Maryla Rodowicz i Edyta Bartosiewicz.

W latach 2000–2001 na antenie radia RMF FM prowadził Perfekcyjną kolekcję[26]. W 2010 wraz z Ryszardem Sygitowiczem wydał płytę Markowski & Sygitowicz. Album ten uważa się za drugi solowy w dorobku Markowskiego. W 2019 wydał wspólną płytę z córką Patrycją Markowską pt. Droga. Jak sam twierdzi, jest to ostatnia płyta w jego karierze[27]. W tym samym roku ogłosił odejście z zespołu Perfect[28]. Ostatnie koncerty z zespołem zagrał w 2020. Rok później, w 2021 członkowie grupy (Jacek Krzaklewski, Dariusz Kozakiewicz i Piotr Urbanek) poinformowali za pośrednictwem oficjalnego profilu zespołu w portalu internetowym Facebook o definitywnym zakończeniu działalności Perfectu[29].

 
Grzegorz Markowski z zespołem Perfect, Sala Kongresowa (2010)

Życie prywatneEdytuj

Jest drugim z trzech synów prawniczki i inżyniera budownictwa. Jest starszym o pięć lat bratem Rafała Markowskiego, biskupa pomocniczego archidiecezji warszawskiej[30]. W 1973 ożenił się z Krystyną, tancerką, z którą ma córkę Patrycję (ur. 1979)[31]. Z innego związku ma syna Piotra[32][33].

Nagrody i odznaczeniaEdytuj

Postanowieniem prezydenta RP Bronisława Komorowskiego z 30 maja 2014 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy twórczej i działalności artystycznej, za osiągnięcia w promowaniu polskiej kultury[34][35]. 11 września 2015 przyjął nagrodę w postaci srebrnego medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[36]. W 2016 został ambasadorem zorganizowanych w Krakowie Światowych Dni Młodzieży[37].

FilmografiaEdytuj

Źródło[38].

  • 1984 – Miłość z listy przebojów, jako wykonawca piosenki finałowej
  • 1986 – Maskarada, wykonanie piosenek
  • 2001 – Córa marnotrawna, jako guru
  • 2005 – Solidarność, Solidarność, jako Grzegorz Markowski
  • 2008 – Tylko miłość, jako Grzegorz Markowski (odcinek 50)
  • 2018 – Pensjonat nad rozlewiskiem, jako Grzegorz Markowski (odcinek 3)

Udźwiękowienie filmówEdytuj

  • 1976–1978 – temat muzyczny do produkcji 07 zgłoś się
  • 1984 – Miłość z listy przebojów, utwory: Szalik bordo, Filozofia łu bu du albo poradnik damskiego boksera, Krzyk, Ja kocham rock
  • 1988 – temat muzyczny do serialu W labiryncie
  • 1998 – Ekstradycja 3, utwór: Twoje miasto
  • 1998 – Spona, utwory: Chyba że mnie pocałujesz, Wymyśliłem ciebie, Jeszcze swój egzamin zdasz
  • 2001 – Zostać miss, utwór: Miłość rośnie w nas
  • 2004 – RH+, utwór: Gdy pojawiłaś się
  • 2006 – Fałszerze – powrót Sfory, utwór: Zło

DyskografiaEdytuj

 
Grzegorz Markowski z córką Patrycją Markowską na scenie (2010)
Osobny artykuł: Dyskografia Perfectu.

Albumy soloweEdytuj

Rok Tytuł Pozycja na liście
POL
1987 Kolorowy telewizor
  • Data: styczeń 1987
  • Wydawca: Polskie Nagrania Muza
 –
2010 Markowski & Sygitowicz (oraz Ryszard Sygitowicz)
  • Data: 26 marca 2010
  • Wydawca: EMI Music Poland
 19[39]
2019 Droga (oraz Patrycja Markowska)
  • Data: 25 stycznia 2019[40]
  • Wydawca: Agora S.A.
 7[41]
„–” pozycja nie była notowana.

SingleEdytuj

Rok Tytuł Pozycja na liście
LP3
[42]
1978 „Długo i Szczęśliwie / Ogrzej Moje Serce”[43] –
1978 „Little Things / Życie Długo Trwa”[9] –
2018 „Na szczycie” (oraz Patrycja Markowska)[44] –
2019 „Lustro” (oraz Patrycja Markowska)[45] –
„Aż po horyzont” (oraz Patrycja Markowska) –
"Echem zostawimy ślad" (oraz Patrycja Markowska)[46] –
„–” pozycja nie była notowana.

Inne notowane utworyEdytuj

Rok Tytuł Pozycja na liście
LP3
[42]		 WiR
[47]		 SLiP
[48]
1984 „Kilka z nich” 10 – –
1986 „Malowane dni” 26 – –
1998 „Wymyśliłem ciebie” (oraz Mika Urbaniak) 15 – 41
„Niewiele ci mogę dać” (oraz Richard Clayderman) 11 – –
2007 „Powiedz, czy jest raj” 47 – –
2008 „Dwoje różnych” (oraz Dorota Miśkiewicz) 50 – –
2009 „Z tobą” (oraz Patrycja Markowska) – 2 –
2010 „Każdej nocy” (oraz Ryszard Sygitowicz) 47 – –
„–” pozycja nie była notowana.

GościnnieEdytuj

UwagiEdytuj

  1. ↑ a b Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów G. Markowskiego.

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Wyznanie Lwa, Discogs [dostęp 2019-01-30] (ang.).
  2. ↑ Taki Jestem, Discogs [dostęp 2019-01-30] (wł.).
  3. ↑ Jerzy Bojanowicz: Grzegorz Markowski – Głodny nowych dźwięków. magazynvip.pl. [dostęp 2010-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-11)]. (pol.).
  4. ↑ Patrycja Markowska, Grzegorz Markowski „Droga” | Akademickie Radio Centrum 89.0 FM [dostęp 2021-04-07] (pol.).
  5. ↑ a b c Na emeryturze zagram kota w butach. nowiny.gliwice.pl. [dostęp 2016-09-10]. (pol.).
  6. ↑ a b Sylwia Gawłowska: Festiwalowe podium. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu 1963–2017 we wspomnieniach artystów. 2018, s. 174–175. ISBN 978-83-938344-7-1.
  7. ↑ Grupa, Zespół VOX | Oficjalna Strona | Bio | O Grupie VOX, Grupa, Zespół VOX | Oficjalna Strona [dostęp 2022-03-01] (pol.).
  8. ↑ Biuletyn Prasowy: XV Festiwal Piosenki Radzieckiej Zielona Góra '79, nr 1, s. 4.
  9. ↑ a b Grzegorz Markowski – Little Things. [dostęp 2022-02-01].
  10. ↑ Michał Kirmuć: Perfect – Warunki zostały spełnione. terazrock.pl. [dostęp 2013-06-26]. (pol.).
  11. ↑ Perfect – Perfect. [dostęp 2022-03-02].
  12. ↑ Perfect – Unu. [dostęp 2022-03-02].
  13. ↑ Perfect – Live. [dostęp 2022-03-02].
  14. ↑ Various – Żeglując W Dobry Czas. [dostęp 2022-03-12].
  15. ↑ Urszula Kasprzak, Ewa Anna Baryłkiewicz, Urszula, Grupa Wydawnicza Foksal, 2022, s. 200, ISBN 978-83-280-9679-0.
  16. ↑ Perfect Day – 12 września 1987, The Perfect Rock Band Story, 26 października 2016 [dostęp 2019-01-30] (ang.).
  17. ↑ Perfect – Koncert Hala „Olivia” Gdańsk 1 Kwietnia 1987, Discogs [dostęp 2019-01-30] (ang.).
  18. ↑ Perfect – Live April 1.1987 Vol.1. [dostęp 2022-03-02].
  19. ↑ Perfect – Live April 1.1987 Vol. 2. [dostęp 2022-03-02].
  20. ↑ Perfect – Live April 1.1987 Vol.3. [dostęp 2022-03-02].
  21. ↑ Perfect w CBGB, The Perfect Rock Band Story, 27 października 2016 [dostęp 2022-03-02] (ang.).
  22. ↑ Perfect – Fan Club Adrenalina, perfect.art.pl [dostęp 2022-03-02].
  23. ↑ Various – Trzy Dekady Rocka – Live 1. [dostęp 2022-03-02].
  24. ↑ Przewał Hołdysa i Nowy Perfect Bez Niego, The Perfect Rock Band Story, 27 października 2016 [dostęp 2022-03-02] (ang.).
  25. ↑ a b Hey – Cegiełka Na Rzecz Ofiar Powodzi. discogs.com. [dostęp 2013-12-01]. (ang.).
  26. ↑ Grzegorz Markowski :: Dyskografia :: RMF FM, rmf.fm [dostęp 2019-01-30].
  27. ↑ Grzegorz Markowski: to ostatnia płyta w moim życiu [WYWIAD], Onet Kultura, 26 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-30] (pol.).
  28. ↑ Grzegorz Markowski odchodzi z Perfectu. Rozpoczyna karierę solową | Radio ZET, radiozet.pl, 1574 [dostęp 2022-03-13] (pol.).
  29. ↑ "Wszystko musi mieć swój koniec". Perfect kończy działalność. Muzycy podali zaskakujący powód, Do Rzeczy, 27 maja 2021 [dostęp 2022-03-13] (pol.).
  30. ↑ Ks. Rafał Markowski – wywiad z bratem Grzegorza Markowskiego. Stacja7.pl [dostęp 2019-01-30].
  31. ↑ Sergiusz Królak, Grzegorz Markowski jest z żoną od 50 lat, plejada.pl, 28 kwietnia 2021.
  32. ↑ Tygodnik Życie na Gorąco nr 37, 12 września 2013, s. 62.
  33. ↑ Patrycja Markowska ma brata. muzyka.onet.pl. [dostęp 2006-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-13)]. (pol.).
  34. ↑ M.P. z 2014 r. poz. 923.
  35. ↑ 59 odznaczonych za zasługi dla wolności. prezydent.pl, 2014-06-05. [dostęp 2014-06-05].
  36. ↑ MKiDN – Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [dostęp 2022-03-13] (pol.).
  37. ↑ Ambasadorzy. krakow2016.com. [dostęp 2017-06-23].
  38. ↑ Grzegorz Markowski w bazie filmpolski.pl
  39. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 06.04.2010 – 11.04.2010. olis.onyx.pl. [dostęp 2010-04-16]. (pol.).
  40. ↑ Droga, empik.com [dostęp 2019-01-30] (pol.).
  41. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 25.01.2019 – 31.01.2019. olis.onyx.pl. [dostęp 2019-02-07]. (pol.).
  42. ↑ a b LP3 – Statystyki dla wykonawcy Dorota Miśkiewicz i Grzegorz Markowski. lp3.pl. [dostęp 2012-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-04)]. (pol.).
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Grzegorz Markowski. lp3.pl. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-04)]. (pol.).
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Grzegorz Markowski i Mika Urbaniak. lp3.pl. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-04)]. (pol.).
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Grzegorz Markowski i Ryszard Sygitowicz. lp3.pl. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-04)]. (pol.).
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Richard Clayderman i Grzegorz Markowski. lp3.pl. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-04)]. (pol.).
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Hey i goście. lp3.pl. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-04)]. (pol.).
  43. ↑ G. Markowski – Długo I Szczęśliwie. [dostęp 2022-02-01].
  44. ↑ Patrycja Markowska i Grzegorz Markowski – Na szczycie (Official Video). Wydawnictwo Agora [dostęp 2019-01-30].
  45. ↑ Patrycja Markowska i Grzegorz Markowski – Lustro (Official video). Wydawnictwo Agora [dostęp 2019-01-30].
  46. ↑ Patrycja Markowska i Grzegorz Markowski w duecie. Zobacz teledysk „Echem zostawimy ślad”, muzyka.interia.pl [dostęp 2019-07-07] (pol.).
  47. ↑ Wietrzne Radio. Notowania: 796. wietrzneradio.com. [dostęp 2016-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-18)].
  48. ↑ SLiP – statystyki dla wykonawcy Grzegorz Markowski. radioszczecin.pl. [dostęp 2013-12-01]. (pol.).
  49. ↑ Patrycja Markowska & Grzegorz Markowski – Nie Zatrzyma Nikt. discogs.com. [dostęp 2013-10-13]. (ang.).
  50. ↑ Budka Suflera – Pokonamy fale. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-26)]. (pol.).
  51. ↑ Mniej nż zero – Lady Pank ft. K. Kowalska, G. Markowski, T. Organek, P. Rogucki, M. Wyrostek. Wydawnictwo Agora [dostęp 2019-01-30].
  52. ↑ Lady Pank: płyta "LP1". Goście na płycie – Nosowska, Janerka, Rojek i inni, Onet Kultura, 14 czerwca 2018 [dostęp 2022-03-12] (pol.).
  53. ↑ Grzegorz Markowski nagrał nowy utwór z córką i raperami. Wróci jednak na scenę? [WIDEO] – Antyradio, antyradio.pl, 1637 [dostęp 2022-03-16] (pol.).
  54. ↑ Patrycja Markowska z płytą "Wilczy pęd" przed wakacjami, PolskieRadio.pl [dostęp 2022-03-12].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grzegorz_Markowski&oldid=69483966”