Gustaw Rogalski
Gustaw Rogalski (ur. 29 czerwca 1887 w Tarnopolu, zm. 24 grudnia 1939 w Przegorzałach) – polski rysownik, karykaturzysta, piłkarz.
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||||||||
| Pozycja | |||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Studiował sztuki plastyczne w Niemczech, był wykładowcą Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i nauczycielem rysunku w szkołach krakowskich. Wydawał pismo satyryczne „Rogaty” i dwutygodnik „Karykatury”. Przedstawiał w karykaturze m.in. marszałka Piłsudskiego.
Był piłkarzem, grał na pozycji bramkarza. Zapewne gry nauczył się w czasie studiów w Niemczech. Od 1908 reprezentował barwy Cracovii, a od 1910 – jednocześnie, przy tolerancji władz klubowych – Wisły. Wystąpił w 1921 w jednym meczu historycznych, pierwszych finałów mistrzostw Polski. W spotkaniu na wyjeździe z Wartą Poznań padł remis 2:2, a jedna z bramek padła z rzutu karnego, którego strzelcem był Zygfryd Kosicki; był to pierwszy karny stracony przez Cracovię w meczu mistrzowskim. Ten jeden występ dał Rogalskiemu udział w mistrzostwie Polski, a jako 34-latek był on najstarszym mistrzem w barwach klubu na pozycji bramkarza i jednym z najstarszych mistrzów w ogóle. W Wiśle spotkań mistrzowskich nie rozgrywał.
Zginął rozstrzelany przez Niemców 24 grudnia 1939 w podkrakowskich Przegorzałach.
Bibliografia edytuj
- Andrzej Gowarzewski, Marian Grzegorz Nowak, Bożena Lidia Szmel, Cracovia. 100 lat prawdziwej historii, Katowice 2006 (tom 10 serii "Kolekcja Klubów"), s. 15–17, 223
- Słownik biograficzny nauczycieli w Małopolsce w latach II wojny światowej (1939-1945). Ofiary wojny, żołnierze, działacze konspiracyjni, nauczyciele w jawnym i tajnym szkolnictwie (redakcja Jacek Chrobaczyński), Kraków 1995, s. 229
- informacje na artinfo.pl (dostęp: 1 listopada 2013)
Linki zewnętrzne edytuj
- Rysunki Gustawa Rogalskiego w bibliotece Polona