Guyruita cerradogatunek pająka z rodziny ptasznikowatych. Zamieszkuje Brazylię.

Guyruita cerrado
Guadanucci, Lucas, Indicatti et Yamamoto, 2007
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Infrarząd

ptaszniki

Rodzina

ptasznikowate

Podrodzina

Theraphosinae

Rodzaj

Guyruita

Gatunek

Guyruita cerrado

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2007 roku przez José P.L. Guadanucciego, Sylvię M. Lucas, Rafaela P. Indicattiego i Flávio U. Yamamoto[1][2]. Jako lokalizację typową autorzy wskazali Serra da Mesa w Colinas do Sul na terenie brazylijskiego stanu Goiás. Epitet gatunkowy pochodzi od cerrado – formacji roślinnej zasiedlanej przez ten gatunek[2].

Morfologia edytuj

Samice osiągają od 20 do 28 mm, a samce od 11 do 24 mm długości ciała. Ubarwienie jest ciemnoczerwonawe z ciemnymi szewronami na grzbietowej stronie opistosomy (odwłoka). Karapaks ma słabo wyniesioną część głowową z lekko wyniesionym, szerszym niż dłuższym wzgórkiem ocznym. Oczy pary przednio-bocznej leżą nieco bardziej z przodu niż przednio-środkowej, a pary tylno-środkowej bardziej z przodu niż tylno-bocznej. Jamki karapaksu są proste. Szczękoczułki mają człon nasadowy z 9 lub 10 ząbkami. Szczęki mają ponad 100 kuspuli, natomiast na kwadratowej wardze dolnej jest ich około 180 u samic i około 200 u samców. Owalne sternum ma tylną parę sigillów oddaloną od krawędzi na odległość większą niż jej średnica. Skopule na nadstopiach pierwszej i drugiej pary zajmują ponad połowę ich długości, a na pozostałych parach połowę długości. Na stopach pierwszej pary skopule są pełne, na tych drugiej pary pełne z linią rzadkich szczecinek, a na pozostałych parach podzielone pasmem grubych szczecin. Trichobotria maczugowate rozmieszczone są na stopach w dwóch równoległych szeregach[2]. Samiec ma na goleniach pierwszej pary odnóży stosunkowo krótkie[3] apofizy (haki) goleniowe, składające się z dwóch gałęzi, z których tylna jest dłuższa i ma dwa małe kolce na szczycie, a przednia krótsza i zaopatrzona w jeden kolec tych samych rozmiarów. Nogogłaszczki samca mają długi i zwężający się ku końcowi bulbus pozbawiony kilów[2] oraz długi i cienki embolus[3]. Genitalia samicy zawierają dwa wielopłatowe zbiorniki[2].

Ekologia i występowanie edytuj

Gatunek neotropikalny, znany wyłącznie z północnej i środkowej części Brazylii. Podawany jest ze stanów Pará, Maranhão, Piauí, Tocantins, Goiás i Dystryktu Federalnego. Zamieszkuje ekoregion cerrado[2][3].

Przypisy edytuj

  1. Guyruita cerrado Guadanucci, Lucas, Indicatti & Yamamoto, 2007. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2022-08-08].
  2. a b c d e f J.P.L. Guadanucci, S.M. Lucas, R. Indicatti, F.U. Yamamoto. Description of Guyruita gen. nov. and two new species (Ischnocolinae, Theraphosidae). „Revista Brasileira de Zoologia”. 24, s. 991-996, 2007. 
  3. a b c José Paulo, Leite Guadanucci, Chapter 3. Ischnocolinae and Schismatothelinae, [w:] Fernando Pérez-Miles (red.), New World Tarantulas. Taxonomy, Biogeography and Evolutionary Biology of Theraphosidae, „Zoological Monographs”, 6, Springer Nature Switzerland AG, 2020, s. 86-91, DOI10.1007/978-3-030-48644-0, ISBN 978-3-030-48644-0, ISSN 2523-3912.