Gwardia Królewska (Oman)

Gwardia Królewska
Państwo	Oman
	Najwyższe dowództwa
Cywilne	Sułtan Kabus ibn Sa’id
Wojskowe	Sułtan Kabus ibn Sa’id

Gwardia Królewska (arab. الحرس السلطاني, Al-Haras as-Sultani) – jeden z rodzajów sił zbrojnych Omanu, pełniący funkcje reprezentacyjne, ochrony sułtana oraz antyterrorystyczne.

Gwardia jest pod osobistym dowództwem sułtana i nie stanowi części głównego aparatu ochrony państwa. Pełni rolę osobistej ochrony sułtana, a także ma zadanie wykrywania i zwalczania potencjalnych dysydentów i grup wywrotowych^[1]. Gwardia pełni też istotne funkcje reprezentacyjno-ceremonialne. W tym celu utrzymuje trzy orkiestry wojskowe, królewską orkiestrę symfoniczną, akrobacyjny zespół motocyklowy, spadochronowy, oraz kawaleryjski^[2].

Gwardia, podobnie jak regularne siły zbrojne, składa się z oddziałów lądowych, morskich i lotniczych. Jej siły wzrosły z 4000 w roku 1990 żołnierzy do 6400 w 2006 roku, zwiększono też znacząco jej zdolności bojowe przez zakup nowego sprzętu, w szczególności wozów pancernych^[1]. Koledż techniczny zapewnia możliwość kształcenia personelu gwardii^[2].

Komponent lądowy

Lądowe siły gwardii składają się z brygady gwardii w sile 5000 żołnierzy i dwóch 1000-osobowych pułków sił specjalnych, służących jako oddziały antyterrorystyczne.

Zdjęcie	Nazwa	Państwo pochodzenia	Rodzaj sprzętu	Liczba	Opis
	Centauro	Włochy	Kołowy niszczyciel czołgów	9^[3]	Niszczyciel czołgów na podwoziu 8x8, wersja z armatą OTO 120 mm.
	WZ551	Chiny	Kołowy transporter opancerzony	50^[1]	Pływający transporter opancerzony, zmodernizowana wersja WZ551B. Zakupione w 2003 roku, dostarczono m.in. wersję wozu dowodzenia i ambulansu^[4]
	VAB VC1	Francja	Kołowy transporter opancerzony	14^[1]	Transporter opancerzony, z wieżyczką z działkiem 20 mm
	VAB 6x6 VDAA	Francja	Kołowy transporter opancerzony	9^[1]	Samobieżne działo przeciwlotnicze na podwoziu VAB 6x6, wyposażone w podwójną armatę 20 mm i radar
	Typ 90A	Chiny	Wieloprowadnicowa wyrzutnia rakietowa	6^[1]	Zakupione w 2002 roku^[4]. Chińska wersja BM-21, 40-prowadnicowa wyrzutnia na podwoziu ciężarówki Tienna XC2200 6×6.
Sprzęt wycofywany
	Renault VBC-90	Francja	Kołowy bojowy wóz piechoty	9^[1]	Wóz piechoty z armatą kal. 90 mm; zastąpiony przez IFV Centauro

Komponent morski

Niewielki, 150-osobowy dywizjon morski był w 2006 wyposażony w trzy jednostki: jacht królewski „Al-Said”, jacht żaglowy (dau) „Zinat Al Bihaar” i okręt wsparcia „Fulk Al Salameh”, który posiadał możliwość wzięcia na pokład dwóch helikopterów Super Puma^[1]. W 2008 poprzedni jacht, przemianowany na „Loaloat Al Behar”, został przekazany ministerstwu turystyki, a do służby wszedł nowy jacht „Al Said” (155 m długości, 15 580 ton wyporności).

Komponent lotniczy

Sekcja lotnicza w 2006 roku posiadała dwa Boeingi 747, jednego Douglas DC-8 i dwa samoloty Gulfstream IV, oraz trzy helikoptery Aérospatiale Puma, dwa Eurocopter Super Puma w wersji AS-332C i jeden w wersji AS-332L. Służy w niej 250 żołnierzy^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Anthony Cordesman: Gulf military forces in an era of asymmetric wars. Westport, Conn: Praeger Security International, 2007, s. 134-138. ISBN 0-275-99399-X. (ang.).
↑ ^a ^b John Pike: Royal Army of Oman / Royal Oman Land Forces (ROLF). Gglobalsecurity.org, 2012-12-25. [dostęp 2017-03-17]. (ang.).
↑ Oman. The Institute for National Security Studies, 2016-03-01. [dostęp 2017-03-17]. (ang.).
↑ ^a ^b Trade Registers. Armstrade.sipri.org, 2017-03-17. (ang.).

[cordesman2007-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Anthony Cordesman: Gulf military forces in an era of asymmetric wars. Westport, Conn: Praeger Security International, 2007, s. 134-138. ISBN 0-275-99399-X. (ang.).

[global-2] John Pike: Royal Army of Oman / Royal Oman Land Forces (ROLF). Gglobalsecurity.org, 2012-12-25. [dostęp 2017-03-17]. (ang.).

[inss2016-3] Oman. The Institute for National Security Studies, 2016-03-01. [dostęp 2017-03-17]. (ang.).

[trade-4] Trade Registers. Armstrade.sipri.org, 2017-03-17. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]