Gymnothorax tile

Indyjska Murena Błotna (Gymnothorax tile) – murena występująca w zachodniej części Oceanu Spokojnego i Oceanie Indyjskim, okaz notuje się w okolicach Wysp Andamańskich, Indonezji oraz Filipin. Okaz został po raz pierwszy opisany przez Francisa Buchanan-Hamiltona w 1822 roku, jest również powszechnie znany jako Murena słodkowodna.

Gymnothorax tile
Hamilton, 1822
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	węgorzokształtne
Rodzina	murenowate
Rodzaj	Gymnothorax
Gatunek	Gymnothorax tile
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski

Opis

Osiąga długość około 0,6 m. Ocenia się, że węgorze te mogą żyć do 30 lat. Gatunek charakteryzuje się czarnym ciałem z pomarańczowo-białymi plamkami pokrywającymi długość ciała. Gymnothorax tile, jak każdy inny okaz mureny, posiada drugi zestaw szczęk, zwanych szczękami gardłowymi, które służą im do połykania zdobyczy. Należy do muren o słabo rozwiniętym narzędziu wzroku, a zamiast tego polega na wyostrzonym węchu i wychwytywaniu wibracji w wodzie, aby wykryć ofiarę lub zbliżające się zagrożenie.

Siedlisko

Typ siedliska mureny słodkowodnej to morze, na głębokości od 0-10 metrów. Najczęściej znajduje się ja w morskich gruzowiskach lub na miękkim podłożu z błota i piasku. Często występuje w estuariach, ale może również pojawiać się w niższych partiach rzek. Żyje w warunkach morskich, ale podróżuje do słodkiej wody w celu rozmnażania i tarła.

Kiedy trzymane są jako zwierzęta domowe, indyjskie mureny błotne lepiej rozwijają się w słonawej wodzie niż w czystej słodkiej wodzie. Wskazane jest umieszczenie pokrywy na zbiorniku, ponieważ wiadomo, że mają zdolność wyskakiwania ze zbiorników akwariowych.

Dieta

Żywi się skorupiakami i małymi rybami. Jest to w większości padlinożerca, który zjada martwe ryby, krewetki i inne tego typu pokarmy. Ze względu na słaby wzrok węgorz ten nie poluje normalnie, ale ucieknie się do polowania, jeśli nie ma innej opcji.