HMAS „Maroubra” – australijski okręt pomocniczy służący w Royal Australian Navy (RAN) w okresie II wojny światowej jako kuter patrolowy. Okręt został zatopiony przez japońskie samoloty 10 maja 1943 w pobliżu Milingimbi.

HMAS „Maroubra”
Ilustracja
Płonący okręt po ataku japońskich samolotów
Historia
Wodowanie

1930

 Australia
Nazwa

„Maroubra”

Wejście do służby

1930

Wycofanie ze służby

1942

 Royal Australian Navy
Nazwa

HMAS „Maroubra”

Wejście do służby

21 września 1942

Wycofanie ze służby

5 października 1943

Los okrętu

zatopiony

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

49 ton

Długość

20,00 m

Szerokość

5,58 m

Zanurzenie

1,89 m

Materiał kadłuba

drewno

Prędkość

8 węzłów

Uzbrojenie
1 x km Vickers, 1 podwójny km Vickers

Historia

edytuj

„Maroubra”

edytuj

Statek „Maroubra” został wodowany w Brisbane w 1930, jego pierwszym właścicielem była firma Australian Petroleum[1][2]. Statek liczył 20 metrów długości, 5,58 metrów szerokości, a jego zanurzenie wynosiło do 1,89 metra[1]. Napęd zapewniały maszty i żagle oraz 4-cylindrowy silnik Gardner o mocy 72 KM, prędkość maksymalna statku wynosiła 8 węzłów, a ekonomiczna - 6 węzłów[1]. Wyporność jednostki wynosiła 49 ton, a tonaż - 52 GT, 21 NT[1]. Cena statku wyniosła 600 funtów[1].

HMAS „Maroubra”

edytuj

„Maroubra” została zarekwirowana przez RAN 20 marca 1942, do służby weszła 21 września jako HMAS „Maroubra” (FY 40)[3][4]. 23 października została wykupiona od poprzednich właścicieli za 2500 funtów[1].

W czasie wojny okręt stacjonował w Darwin, gdzie służył jako pomocniczy okręt transportowy i kuter patrolujący północne i północno-wschodnie wybrzeże Australii[1].

5 października 1943 okręt stał zakotwiczony przy wyspie Milingimbi, na jego pokładzie znajdowało się około 30 ton zaopatrzenia (paliwo, oleje i smary) przeznaczone dla lotniska Royal Australia Air Force znajdującego się na wyspie[5]. Około godziny 9.30 rano lotnisko zostało zaatakowane przez grupę japońskich myśliwców Mitsubishi A6M z których trzy zaatakowały „Maroubrę”[5]. Ostrzelany z działem 20 mm, okręt stanął w ogniu i zatonął[5] bez strat w załodze[1][6].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h Vic Cassells: For Those in Peril. s. 38.
  2. Register of British Ships. naa.gov.au. [dostęp 2013-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-22)]. (ang.).
  3. Ross Gillett: Australian & New Zealand Warships. s. 235.
  4. Australian Naval History on 21 September 1942. navyhistory.org.au. [dostęp 2013-10-19]. (ang.).
  5. a b c A. Cooper: Darwin Spitfires.
  6. Australian Naval History on 10 May 1943. navyhistory.org.au. [dostęp 2013-10-19]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Vic Cassells: For Those in Peril: A Comprehensive Listing of the Ships and Men of the Royal Australian Navy Who Have Paid the Supreme Sacrifice in the Wars of the Twentieth Century. Kenthurst: Kangaroo Press, 2010. ISBN 978-0-86417-734-6.
  • Anthony Cooper: Darwin Spitfires: The Real Battle for Australia. Pen & Sword Military, 2013. ISBN 978-1783461882.
  • Ross Gillett: Australian & New Zealand Warships, 1914–1945. Sydney: Doubleday, 1983. ISBN 0-86824-095-8.