USS Stockton (DD-73)

USS Stockton (DD-73) – amerykański niszczyciel typu Caldwell będący w służbie United States Navy w czasie I wojny światowej. W czasie II wojny światowej służył w Royal Navy pod nazwą HMS Ludlow. Nazwa okrętu pochodziła od komandora Roberta Stocktona (1795–1866).

USS Stockton (DD-73)

Klasa	niszczyciel
Typ	Caldwell
Historia
Wodowanie	21 sierpnia 1917
US Navy
Nazwa	USS „Stockton” (DD-73)
Wejście do służby	12 stycznia 1918
Wycofanie ze służby	23 sierpnia 1940
Royal Navy
Nazwa	HMS „Ludlow”
Wejście do służby	23 sierpnia 1940
Los okrętu	zatopiony jako okręt-cel w pobliżu plaży Yellowcraigs, Dirleton, East Lothian, Szkocja w lipcu 1945
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	1125 ton
Długość	96,16 m
Szerokość	9,51 m
Zanurzenie	2,46 m
Prędkość	30,12 węzła (56 km/h)
Uzbrojenie
4 x 102 mm, 2 x (1 funt), 12 wyrzutni torped kal. 533 mm
Załoga	128 ludzi

Służba jako USS Stockton

Stępkę okrętu położono 16 października 1916 w stoczni William Cramp & Sons w Filadelfii. Zwodowano go 17 lipca 1917, matką chrzestną była Ellen Emelie De Martelly. Jednostka weszła do służby 26 listopada 1917, pierwszym dowódcą został Comdr. H. A. Baldridge.

„Stockton” spędził ostatni rok I wojny światowej pełniąc służbę eskorty konwojów i okrętu ZOP operując z bazy w Queenstown w Irlandii. W tym czasie walczył przynajmniej jeden raz z wrogim U-Bootem. 30 marca 1918, okręt wraz z „Ericsson” (Destroyer No. 56) eskortował transportowiec wojska „St. Paul” na trasie Queenstown-Liverpool. W czasie rejsu „Ericsson” otworzył ogień do niemieckiego okrętu podwodnego. Zanurzony wróg wystrzelił torpedę w kierunku „Stocktona” prawie natychmiast potem. Niszczyciel jednak wymanewrował zbliżające się zagrożenie. Dwa niszczyciele zrzuciły bomby głębinowe, ale podwodniakowi udało się uniknąć ataku i uciekł. Później tej samej nocy niszczyciel zderzył się ze statkiem SS „Slieve Bloom” w pobliżu South Sark Light. Niszczyciel dotarł do portu w Liverpool, statek natomiast zatonął.

Służba jako HMS Ludlow

"Stockton" wrócił do Stanów Zjednoczonych w 1919 i przez trzy lata pełnił dalszą służbę we flocie. 26 czerwca 1922 został wycofany ze służby i zakotwiczony w Filadelfii. "Stockton" został ponownie włączony do służby 16 sierpnia 1940 i przeprowadzony do Halifaksu. Tam został wycofany ze służby amerykańskiej 23 grudnia i przekazany Wielkiej Brytanii zgodnie z porozumieniem "niszczyciele za bazy".

Okręt służył w Royal Navy jako HMS "Ludlow" do czasu wycofania ze służby w czerwcu 1945. Po wycofaniu stary niszczyciel został 15 lipca 1945 wyrzucony na plażę w pobliżu Fidra Island, Firth of Forth w celu użycia jako okręt cel dla samolotów RAFu ćwiczących ataki rakietowe. Według źródeł pierwsza salwa trafiła go poniżej linii wodnej i zatopiła. Wrak spoczywa w pobliżu plaży Yellowcraigs na głębokości 6 metrów (Ord Survey NT 522 861) i pomimo tego że znajduje się już w złym stanie, jego szczątki nadal są widoczne tuż pod powierzchnią w czasie odpływu.

Nazwa jednostki została skreślona z amerykańskiej listy okrętów floty 8 stycznia 1941.

Bibliografia

Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.