Hagenau (herb szlachecki)

Hagenau (Hagenaw) – polski herb szlachecki z indygenatu.

Opis herbu

Na tarczy dzielonej w pas, w polu górnym, złotym pół wilka skaczącego, czarnego; w polu dolnym, błękitnym, gwiazda srebrna.

Nad hełmem w koronie, klejnot - pół wilka jak w godle.

Labry z prawej czarne, podbite złotem, z lewej błękitne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

Zatwierdzony indygenatem^[1] 24 sierpnia 1579 dla Jana Hagenau a Marannen, burmistrza braniewskiego i jego dzieci - Szymona, Jana, Urbana, Krzysztofa i Mikołaja^[2].

Herbowni

Hagenau - Hagenaw.

Przypisy

↑ Za Gajlem, Szymański pisze o nobilitacji
↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 94. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia

Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

Herb Hagenau z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

[1] Za Gajlem, Szymański pisze o nobilitacji

[Szymański-2] Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 94. ISBN 83-7181-217-5.

[1]

[2]