Gajdamak
Gajdamak (ros. Гайдамак) – rosyjski statek Floty Czarnomorskiej
| Historia | |
| Położenie stępki | |
|---|---|
| Wodowanie | |
 Imperium Rosyjskie
| |
| Nazwa |
Nr 2 |
| Wejście do służby | |
 MW Rosji
| |
| Nazwa |
Gajdamak |
| Wejście do służby | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
1250 t |
| Długość |
59,4 m |
| Szerokość |
12,7 m |
| Zanurzenie |
5,4 m |
| Napęd | |
| maszyna parowa 1000 KM | |
| Prędkość |
12 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 1 × 150 mm, 2 × 75 mm | |
Statek został wybudowany w stoczni w Kolonii w 1897 r. na zamówienie rosyjskiego Nikołajewskiego Towarzystwa Łocmanów. Początkowo nosił numer 2. Mógł służyć jako portowy lodołamacz i ratowniczy statek parowy (parochod). Po wybuchu I wojny światowej został włączony w skład rosyjskiej marynarki wojennej. Wszedł w skład Floty Czarnomorskiej. W maju 1918 r. zajęli go Niemcy, zaś w listopadzie tego roku Biali, którzy przemianowali go na „Gajdamak”. W grudniu statek opanowali alianccy interwenci. W kwietniu 1919 r. powrócił pod zwierzchnictwo Białych. Po zainstalowaniu działa 150 mm i 2 dział 75 mm służył jako kanonierka. Dowództwo statku sprawował kpt. 1 rangi Wiktor W. von Wilken. Statek brał udział w wysadzeniu desantu oddziału Białych pod Kiryłowką na początku kwietnia 1920 r., II Korpusu Konnego gen. Jakowa A. Sławczowa pod koniec kwietnia tego roku i wojsk gen. Siergieja G. Ułagaja (Kuczuka) w sierpniu. W połowie listopada uczestniczył w ewakuacji wojsk Białych z Krymu do Gallipoli, a następnie w składzie 4 Oddziału Eskadry Rosyjskiej przepłynął do Bizerty, gdzie wraz z pozostałymi statkami został internowany przez Francuzów. Dalsze jego losy są nieznane.
Bibliografia edytuj
- Władimir G. Andijenko, Ледокольный флот России, 1860-е-1918 гг., 2009