Hamowanie aerodynamiczne

Hamowanie aerodynamiczne (z ang. aerobraking) - manewr stosowany podczas lotu kosmicznego, mający na celu redukcję prędkości pojazdu poprzez wykorzystanie oporu atmosferycznego. Zmniejsza on zużycie paliwa, w przeciwieństwie do bezpośredniego użycia silnika rakietowego. Pojazd porusza się po punkcie największego zbliżenia orbity eliptycznej (perycentrum), redukując potrzebę korzystania z punktu największego oddalenia orbity (apocentrum). Opadanie odbywa się po torze balistycznym lub przy częściowym wykorzystaniu siły nośnej.

Artystyczna wizja hamowania aerodynamicznego Mars Reconnaissance Orbiter

Manewr zastosowano po raz pierwszy podczas badania Wenus przez sondę Magellan.

Linki zewnętrzne

edytuj