Hapalomyini

	Hapalomyini
	Pagès, Fabre, Chaval, Mortelliti, Nicolas, Wells, Michaux & Lazzari, 2016
	; Przedstawiciel rodzaju – marmozetnik mniejszy (H. delacouri )
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	myszowate
Podrodzina	myszy
Plemię	Hapalomyini
	Typ nomenklatoryczny
	Rodzaj: Hapalomys Blyth, 1859; Gatunek: Hapalomys longicaudatus Blyth, 1859
Synonimy
	Plemienia: Hapalomyini Fabre, Hautier & Douzery, 2015;
	Plemienia: Hapalomyini Fabre, Hautier & Douzery, 2015;
Rodzaje i gatunki
	Hapalomys Blyth, 1859 – marmozetnik; 7 gatunków (w tym 4 wymarłe) – zobacz opis w tekście
	Hapalomys Blyth, 1859 – marmozetnik; 7 gatunków (w tym 4 wymarłe) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hapalomyini – monotypowe plemię ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Zasięg występowania edytuj

Plemię obejmuje gatunki występujące w południowo-wschodniej Azji^[4]^[5]^[6].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 102–165 mm, długość ogona 135–202 mm, długość ucha 10–15 mm, długość tylnej stopy 22–32 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała g^[5]^[7].

Systematyka edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1859 roku brytyjski zoolog Edward Blyth na łamach The Journal of the Asiatic Society of Bengal^[3]. Na gatunek typowy Blyth wyznaczył (oznaczenie monotypowe) marmozetnika długoogonowego (H. longicaudatus).

Etymologia edytuj

Hapalomys: gr. ἁπαλος hapalos ‘delikatny, miękki’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’^[8].

Podział systematyczny edytuj

Do plemienia należy jeden rodzaj marmozetnik^[9] (Hapalomys) z następującymi występującymi współcześnie gatunkami^[10]^[7]^[4]^[9]:

Hapalomys longicaudatus Blyth, 1859 – marmozetnik długoogonowy
Hapalomys delacouri O. Thomas, 1927 – marmozetnik mniejszy
Hapalomys suntsovi Abramov, Balakirev & Rozhnov, 2017

Opisano również gatunki wymarłe z plejstocenu^[11]:

Hapalomys angustidens Zheng Shaohua, 1993^[12] (Chińska Republika Ludowa)
Hapalomys eurycidens Zheng Shaohua, 1993^[12] (Chińska Republika Ludowa)
Hapalomys gracilis Zheng Shaohua, 1993^[12] (Chińska Republika Ludowa)
Hapalomys khaorupchangi Chaimanee, 1998^[13] (Tajlandia)

Uwagi edytuj

↑ Nomen nudum.

Przypisy edytuj

↑ M. Pagès, P.‐H. Fabre, Y. Chaval, A. Mortelliti, V. Nicolas, K. Wells, J,R. Michaux & V. Lazzari. Molecular phylogeny of South‐East Asian arboreal murine rodents. „Zoologica Scripta”. 45 (4), s. 349–364, 2015. DOI: 10.1111/zsc.12161. (ang.).
↑ P. Fabre, L. Hautier & E.J. Douzery: A synopsis of rodent molecular phylogenetics, systematics and biogeography. W: P.G. Cox & L. Hautier (redaktorzy): Evolution of the Rodents. Cambridge: Cambridge University Press, 20185, s. 37. ISBN 978-1-107-36015-0. (ang.).
↑ ^a ^b E. Blyth. Report of Curator, Zoological Department, for February to May meetings, 1859. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 28, s. 296, 1859. (ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 458. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ ^a ^b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 653–654. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Hapalomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
↑ ^a ^b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 293. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 309, 1904. (ang.).
↑ ^a ^b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 268. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-09]. (ang.).
↑ J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Hapalomys Blyth, 1859, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-09] (ang.).
↑ ^a ^b ^c 郑绍华 / S.-h. Zheng: 川黔地区第四纪啮齿类 / Quaternary Rodents of Sichuan-Guizhou Area, China. 北京 / Beijing: 科学出版社 / Science Press, 1993, s. 64. ISBN 978-7-03-003122-8. (chiń. • ang.).
↑ Y. Chaimanee. Plio-Pleistocene rodents of Thailand. „Thai Studies in Biodiversity”. 3, s. 69, 1998. (ang.).

[2] Nomen nudum.

[Pagès&inni-1] M. Pagès, P.‐H. Fabre, Y. Chaval, A. Mortelliti, V. Nicolas, K. Wells, J,R. Michaux & V. Lazzari. Molecular phylogeny of South‐East Asian arboreal murine rodents. „Zoologica Scripta”. 45 (4), s. 349–364, 2015. DOI: 10.1111/zsc.12161. (ang.).

[fab&inni-3] P. Fabre, L. Hautier & E.J. Douzery: A synopsis of rodent molecular phylogenetics, systematics and biogeography. W: P.G. Cox & L. Hautier (redaktorzy): Evolution of the Rodents. Cambridge: Cambridge University Press, 20185, s. 37. ISBN 978-1-107-36015-0. (ang.).

[Blyth-4] E. Blyth. Report of Curator, Zoological Department, for February to May meetings, 1859. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 28, s. 296, 1859. (ang.).

[Burgin&inni-5] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 458. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Denys&inni-6] Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 653–654. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[Wilson&Reeder-7] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Hapalomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].

[amw-8] Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 293. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[Palmer-9] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 309, 1904. (ang.).

[Cichocki&inni-10] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 268. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[mdd-11] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-09]. (ang.).

[zij-12] J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Hapalomys Blyth, 1859, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-09] (ang.).

[zhe-13] 郑绍华 / S.-h. Zheng: 川黔地区第四纪啮齿类 / Quaternary Rodents of Sichuan-Guizhou Area, China. 北京 / Beijing: 科学出版社 / Science Press, 1993, s. 64. ISBN 978-7-03-003122-8. (chiń. • ang.).

[cha-14] Y. Chaimanee. Plio-Pleistocene rodents of Thailand. „Thai Studies in Biodiversity”. 3, s. 69, 1998. (ang.).

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]