Wikipedia

Heinrich E. Weber

Heinrich Egon Weber (ur. 1932, zm. 2020) – niemiecki botanik, znany przede wszystkim z prac nad jeżynami.

Życiorys edytuj

Urodził się 27 marca 1932 w Osnabrück. W 1962 na Uniwersytecie Hamburskim uzyskał stopień doktora filozofii na podstawie rozprawy muzykologicznej pt. Die Beziehungen zwischen Musik und Text in den lateinischen Motetten Leonard Lechners, a w 1967 na Uniwersytecie w Kilonii stopień doktora nauk przyrodniczych[1]. Od 1973 do emerytury w 2000 pracował na Uniwersytecie w Osnabrück.

Od 1997 przewodniczący Komisji Nomenklatury International Association for Vegetation Science, członek honorowy kilku towarzystw botanicznych, kawaler Krzyża Zasługi na Wstędze (2003)[2], dr h.c. Uniwersytetu w Lüneburgu (2005).

Zmarł 2 maja 2020 w Bramsche[3].

Prace naukowe edytuj

Ogólny przegląd edytuj

Do najważniejszych osiągnięć naukowych Heinricha Webera należy opracowanie konsekwentnej metodologii badań batologicznych, która opierała się między innymi na wzięciu pod uwagę areału rozmieszczenia biotypów jeżyn jako kryterium systematycznego. Biotypom, których najdalsze stanowiska są oddzielone o mniej niż 20 km, nie nadaje się nazw gatunkowych[4]. Tak zwana „reforma Weberowska” stanowiła punkt zwrotny w badaniach nad jeżynami Europy[5]. Weber opracował jeżyny wielu obszarów, w tym Europy Środkowej dla Flory Hegiego (standardowa krytyczna flora niemieckojęzyczna).

Wybrane publikacje edytuj

Pełna lista publikacji H.E. Webera obejmuje co najmniej 190 pozycji[6][1]. Poniżej podano niektóre większe prace:

  • Die Gattung Rubus L. (Rosaceae) im nordwestlichen Europa (1973)[7];
  • Revision der Sektion Corylifolii (Gattung Rubus, Rosaceae) in Skandinavien und im nördlichen Mitteleuropa (1981)[8];
  • Rubi Westfalici. Die Brombeeren Westfalens und des Raumes Osnabrück (1985)[9];
  • A survey of the bramble species (Rubus L. sugbenus Rubus, Rosaceae) in Poland (1991)[10];
  • Rubus. W dziele: G. Hegi, Illustrierte Flora von Mitteleuropa (1995)[11];
  • Rubus. W dziele: Rothmaler, Exkursionsflora von Deutschland, Kritischer Ergänzungsband (2016)[12].

Taksony opisane przez H.E. Webera edytuj

Według IPNI H.E. Weber jest autorem 198 nazw[13]. Poniżej podano wybrane taksony:

  • [Rubus] seria Nessenses H.E.Weber[14];
  • [Rubus] seria Anisacanthi H.E.Weber[15];
  • [Rubus] seria Hystricopses H.E.Weber[16];
  • Rubus ferocior H.E.Weber[17];
  • jeżyna frankońska[18] Rubus franconicus H.E.Weber[19];
  • Rubus guestphalicoides H.E.Weber[20];
  • Rubus pseudargenteus H.E.Weber[21].

Upamiętnienie edytuj

Na cześć Heinricha E. Webera nazwano pięć gatunków jeżyn[2], m.in. występującą w Polsce jeżynę Webera[18] Rubus henrici-egonis Holub[22].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Wayback Machine [online], web.archive.org, 5 marca 2016 [dostęp 2023-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
  2. ↑ a b Reinhold Tüxen [online], web.archive.org, 14 maja 2011 [dostęp 2023-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2011-05-14].
  3. ↑ F. Fürnrohr, Prof. em. Drs. Dr. h. c. HEINRICH E. WEBER 1932 – 2020, „Berichte der Bayerischen Botanischen Gesellschaft”, 90, 2020, s. 221–225 (niem.).
  4. ↑ Jerzy Zieliński, The genus Rubus (Rosaceae) in Poland, Polish botanical studies, Krakow: W. Szafer Institute of Botany, 2004, s. 300, ISBN 978-83-89648-10-5 [dostęp 2023-05-29].
  5. ↑ Rense Haveman, Iris de Ronde, The role of the Weberian Reform in European Rubus research and the taxonomy of locally distributed species – which species should we describe?, „Nordic Journal of Botany”, 31 (2), 2012, s. 145–150.
  6. ↑ Flora Deutschlands, Arbeitsgruppe Rubus, H.E. Weber, Liste der Veröffentlichungen zur Gattung Rubus L.[1].
  7. ↑ H.E. Weber, Die Gattung Rubus L. (Rosaceae) im nordwestlichen Europa, „Phanerogamarum Monogr.”, 7, Cramer, 1973, I–VIII,1–504.
  8. ↑ H.E. Weber, Revision der Sektion Corylifolii (Gattung Rubus, Rosaceae) in Skandinavien und im nördlichen Mitteleuropa., „Sonderbände Naturwiss. Vereins Hamburg”, 4, Hamburg–Berlin: Paul Parey, 1981, s. 1–229.
  9. ↑ H.E. Weber, Rubi Westfalici. Die Brombeerarten Westfalens und des Raumes Osnabrück (Rubus L., Subgenus Rubus), „Abh. Westfälischen Mus. Naturk.”, 47 (3), Münster 1985, s. 1–452.
  10. ↑ H.E. Weber, A survey of the bramble species (Rubus L. sugbenus Rubus, Rosaceae) in Poland, „Polish Botanical Studies”, 2, 1991, s. 199–211.
  11. ↑ Gustav Hegi, Heinrich E. Weber, Illustrierte Flora von Mitteleuropa, wyd. 3. völlig neubearb. und erw. Aufl, Berlin: Blackwell Wissenschafts-Verlag, 1995, ISBN 978-3-8263-3016-2 [dostęp 2023-05-29].
  12. ↑ Werner Rothmaler, Werner Rothmaler, Gefäßpflanzen: Kritischer Ergänzungsband, Christiane M. Ritz i inni red., wyd. 11. Aufl, Exkursionsflora von Deutschland / [hrsg.] begr. von Werner Rothmaler, Berlin: Springer Spektrum, 2016, ISBN 978-3-8274-3131-8 [dostęp 2023-05-29].
  13. ↑ Weber, Heinrich E. | International Plant Names Index [online], www.ipni.org [dostęp 2023-05-29].
  14. ↑ Rubus ser. Nessenses | International Plant Names Index [online], www.ipni.org [dostęp 2023-05-29].
  15. ↑ Rubus ser. Anisacanthi | International Plant Names Index [online], www.ipni.org [dostęp 2023-05-29].
  16. ↑ Rubus ser. Hystricopses | International Plant Names Index [online], www.ipni.org [dostęp 2023-05-29].
  17. ↑ Rubus ferocior | International Plant Names Index [online], www.ipni.org [dostęp 2023-05-29].
  18. ↑ a b Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 153, ISBN 978-83-62975-45-7.
  19. ↑ Rubus franconicus | International Plant Names Index [online], www.ipni.org [dostęp 2023-05-29].
  20. ↑ Rubus guestphalicoides | International Plant Names Index [online], www.ipni.org [dostęp 2023-05-29].
  21. ↑ Rubus pseudargenteus | International Plant Names Index [online], www.ipni.org [dostęp 2023-05-29].
  22. ↑ Rubus henrici-egonis | International Plant Names Index [online], www.ipni.org [dostęp 2023-05-29].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Heinrich_E._Weber&oldid=73190234”