Heinrich Vieter

niemiecki duchowny katolicki, misjonarz, biskup, pallotyn

Gerhard Heinrich Vieter (ur. 13 lutego 1853 w Cappenbergu, zm. 7 listopada 1914 w Jaunde, w Kamerunie) – Sługa Boży Kościoła katolickiego, niemiecki pallotyn, biskup, pierwszy wikariusz apostolski w Kamerunie.

Gerhard Heinrich Vieter
Ilustracja
Kraj działania

Kamerun

Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1853
Cappenberg

Data i miejsce śmierci

7 listopada 1914
Jaunde

Wikariusz apostolski Kamerunu
Okres sprawowania

1904–1914

Biskup tytularny Paraetonium
Okres sprawowania

1905–1914

Wyznanie

Katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

pallotyni

Sakra biskupia

22 stycznia 1905

W 2005 w Kamerunie rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny.

Życie

edytuj

Heinrich Vieter urodził się 13 lutego 1853 r. Pochodził z ubogiej rodziny, mieszkającej na południu Münsterlandu (region w północnej części dzisiejszej Nadrenii Północnej-Westfalii). W 1883 wstąpił do nowo założonego stowarzyszenia misyjnego pallotynów w Masio. Następnie w latach 18841887 studiował teologie katolicką na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. 8 maja 1887 otrzymał święcenia kapłańskie w Rzymie. Po ukończeniu studiów powierzono mu zwierzchnictwo nad podlegającym zakonowi seminarium w Masio.

Na przełomie lat 1889 i 1890 Heinrich Vieter odbył swoją pierwszą podróż misyjną - został wysłany do Brazylii by tam wspierać włoskich emigrantów w zadomowieniu się w nowej ojczyźnie. 20 lipca 1890 r. otwarto w Kamerunie, będącym wtedy kolonią niemiecką, nową prefekturę apostolską, a Vietera ogłoszono pierwszym prefektem apostolskim Kamerunu. Jeszcze w październiku tego samego roku Vierer, wraz z kilkoma innymi pallotyńskimi misjonarzami dotarł do Duali.

Po udanej, czternastoletniej pracy misyjnej podniesiono status prefektury apostolskiej Kamerunu do statusu wikariatu apostolskiego, a Vietera mianowano 22 grudnia 1904 pierwszym wikariuszem apostolskim Kamerunu oraz biskupem tytularnym Paraetonium. 22 stycznia 1905 otrzymał święcenia biskupie w kościele katedralnym w Limburg an der Lahn.

W listopadzie i grudniu 1909 gościł na Warmii, wygłaszając m.in. kazanie w kościele w Braniewie i dwóch kościołach Olsztynaśw. Jakuba (obecnej konkatedrze) i Najświętszego Serca Jezusowego. Jego wizycie towarzyszyła akcja zbierania funduszy na misje pallotyńskie oraz domy w Wadowicach i Kochawinie; ogłoszenia w tej sprawie publikował w „Gazecie Olsztyńskiej” ks. Alojzy Majewski, a sama „Gazeta” zamieszczała na swoich łamach nazwiska ofiarodawców[1].

Pod koniec swojego życia Vieter był mocno wyczerpany psychicznie oraz osłabiony wielokrotnymi chorobami tropikalnymi. Zmarł 7 listopada 1914 w swoim pałacu biskupim w Jaunde. Tam też został pochowany.

W związku ze stuleciem założenia wikariatu apostolskiego w Kamerunie oraz święceń biskupich Vietera rozpoczęto w 2005 proces beatyfikacji Vietera.

Przypisy

edytuj
  1. "Gazeta Olsztyńska", 27 listopada 1909, 7 grudnia 1909, 9 grudnia 1909, 19 grudnia 1909, 23 grudnia 1909.

Bibliografia

edytuj
  • Hermann Skolaster: Bischof Heinrich Vieter. Erster Apostolischer Vikar von Kamerun. Pallottiner Verlag, Limburg an der Lahn 1930.