Heinrich Vogl

niemiecki śpiewak operowy, tenor

Heinrich Vogl (ur. 15 stycznia 1845 w Au, zm. 21 kwietnia 1900 w Monachium[1][2][3]) – niemiecki śpiewak operowy, tenor.

Heinrich Vogl
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1845
Au

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 1900
Monachium

Typ głosu

tenor

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak

Życiorys edytuj

Jako dziecko śpiewał w chórze, następnie ukończył seminarium nauczycielskie i został członkiem zespołu opery dworskiej w Monachium[1]. Był uczniem Franza Lachnera[1][2][3]. Debiutował w 1865 roku rolą Maksa w Wolnym strzelcu Carla Marii von Webera[1][2][3]. Po przedwczesnej śmierci Ludwiga Schnorra von Carolsfeld stał się czołowym wykonawcą ról tenorowych w operach Richarda Wagnera[1][2]. Wystąpił w prapremierowych przedstawieniach Złota Renu (1869, w roli Logego) i Walkirii (1870, w roli Zygmunda)[2][3]. Rolę Logego powtórzył w trakcie kompletnej realizacji tetralogii Pierścień Nibelunga na festiwalu w Bayreuth w 1876 roku[1][2][3]. Zdobył sławę jako odtwórca wielkich partii wagnerowskich: Tristana, Parsifala, Zygfryda, Zygmunda, Tannhäusera i Lohengrina[1][2][3]. Występował w Berlinie (1881 – Loge, Zygmund, Zygryd), Londynie (1882 – Loge, Zygryd) i Nowym Jorku (1890 – Lohengrin, Tannhäuser, Loge, Zygfryd, Zygmund)[1][2]. Jedyną rolą, której nie wykonywał, był Walter von Stolzing w Śpiewakach norymberskich – ze względu na osobisty sprzeciw kompozytora[1].

Poza rolami wagnerowskimi wykonywał także partie tytułowe w Otellu Giuseppe Verdiego i Daliborze Bedřicha Smetany, a także role w operach W.A. Mozarta, Webera, Berlioza, Rheinbergera i Rittera[1]. Sam także napisał operę, Der Fremdling, w której wystąpił w głównej roli (premiera Monachium 1899)[1][2][3]. Po raz ostatni pojawił się na scenie 17 kwietnia 1900 roku jako Canio w Pajacach Leoncavalla, 4 dni później zmarł w wyniku ataku apopleksji[1][2].

Od 1868 roku żonaty był z sopranistką Therese Thoma, z którą tworzył wielkie duety protagonistów wagnerowskich – Tristana i Izoldę oraz Zygmunda i Zyglindę[1][2][3].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 306–307. ISBN 978-83-224-0905-3.
  2. a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3800–3801. ISBN 0-02-865571-0.
  3. a b c d e f g h The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 524. ISBN 978-0-19-533765-5.