Ludwig Schnorr von Carolsfeld
Ludwig Schnorr von Carolsfeld (ur. 2 lipca 1836 w Monachium, zm. 21 lipca 1865 tamże[1][2]) – niemiecki śpiewak operowy, tenor.
 Ludwig Schnorr von Carolsfeld wraz z żoną w tytułowych rolach w Tristanie i Izoldzie Wagnera | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Życiorys edytuj
Syn malarza Juliusa Schnorra von Carolsfeld[1][2]. Kształcił się w Kreuzschule w Dreźnie u Juliusa Otto i w konserwatorium w Lipsku u Eduarda Devrienta[1][2]. W 1854 roku został zaangażowany przez Devrienta do zespołu opery w Karlsruhe[1][2], od 1858 roku był jej pierwszym tenorem[2]. Odniósł sukces występami w Wolnym strzelcu Webera, Normie Belliniego i Robercie Diable Meyerbeera, śpiewał na scenach w Wiesbaden, Frankfurcie nad Menem, Moguncji i Düsseldorfie[1]. W 1860 roku został pierwszym tenorem opery dworskiej w Dreźnie[1][2]. Poza repertuarem operowym wykonywał także repertuar oratoryjny i pieśniarski[1][2].
Występował wspólnie z żoną, śpiewaczką duńskiego pochodzenia Malviną Garriguers (1825–1904)[1][2], odnosząc sukcesy w repertuarze wagnerowskim (Lohengrin, Tannhäuser)[1]. W 1865 roku Richard Wagner powierzył obojgu małżonkom tytułowe role w trakcie prapremierowego przedstawienia Tristana i Izoldy[1][2]. 9 lipca 1865 roku Schnorr von Carolsfeld zaśpiewał na scenie w Monachium partię Eryka w Holendrze tułaczu, 3 dni później na koncercie dla króla Ludwika II wykonał fragmenty z nieukończonych jeszcze oper Śpiewacy norymberscy, Walkiria i Zygfryd[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 118. ISBN 978-83-224-0865-0.
- ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3199. ISBN 0-02-865530-3.