Zygfryd (Siegfried) – trzecia część dramatu muzycznego Pierścień Nibelunga napisanego przez Richarda Wagnera. Opera, do której libretto napisał kompozytor, składa się z trzech aktów. Prapremiera dzieła miała miejsce w Bayreuth 16 sierpnia 1876 r., a premiera polska odbyła się we Lwowie w 1907 roku (choć wykonanie koncertowe I aktu można było usłyszeć w Warszawie w roku 1903)[1].

Zygfryd
Siegfried
ilustracja
Muzyka

Richard Wagner

Libretto

Richard Wagner

Liczba aktów

3

Prapremiera

16 sierpnia 1876
Bayreuth

Premiera polska

1907
Lwów

  • Siegfried – tenor
  • Mime – tenor
  • Wędrowiec (Der Wanderer) – bas-baryton
  • Alberyk – bas-baryton
  • Fafner – bas
  • Erda – alt
  • Brünnhilde – sopran
  • Głos leśnego ptaszka (Stimme des Waldvogels)dyszkant /sopran[2]

Treść

edytuj

Akcja rozgrywa się w pradawnej Germanii. Po ucieczce przed gniewem władcy bogów – Wotana, Zyglinda (Sieglinde) urodziła syna Zygfryda (Siegfrieda), umierając przy porodzie. Od wydarzeń opisanych w Walkirii minęło dwadzieścia lat.

Pod opieką karła Mimego Zygfryd wyrósł na pięknego młodzieńca. Przebrany za wędrowca Wotan mówi Mimemu, że ze szczątków Notunga, miecza ojca Zygfryda – Zygmunta (Siegmund) – można wykuć niezwyciężoną broń. Może to zrobić jedynie ktoś, kto nie zna lęku, a kto wkrótce ma zabić Mimego. Zatrwożony karzeł domyśla się, że chodzi o Zygfryda i... pragnie napędzić mu strachu. Poleca młodzieńcowi zmierzyć się z olbrzymem Fafnerem, który pod postacią smoka pilnuje złota Renu. Tymczasem Zygfryd wykuwa nowy miecz ze szczątków Notunga.

Akt II

edytuj

Przed jaskinią Fafnera czuwa karzeł Alberyk, brat Mimego. Na polanie pojawia się Zygfryd i po krótkiej walce zabija smoka. Kropla smoczej krwi spada na rękę młodzieńca – od tej chwili zna on mowę ptaków i potrafi odgadywać ludzkie myśli. Zabiera z jaskini pierścień i czapkę-niewidkę oraz zabija Mimego, który chciał go otruć. Kiedy słyszy opowieść ptaszka o Brunhildzie, śpiącej na górze otoczonej płomieniami, postanawia ją obudzić.

Akt III

edytuj

Matka bogów, Erda, przepowiada Wotanowi szybki koniec jego państwa. Wotan ma jednak nadzieję, że ocali je Zygfryd. Kiedy ten nadchodzi, Wotan zagradza mu drogę włócznią. Pod ciosem miecza Zygfryda włócznia pęka i młodzieniec przechodzi przez morze ognia. Budzi Brunhildę, z którą od tej pory połączy go miłość[1].

Premiery „Zygfryda” na świecie

edytuj
Miasto Kraj Flaga Rok Język
Bayreuth Cesarstwo Niemieckie   1876 niemiecki
Wiedeń Austro-Węgry   1878 niemiecki
Berlin Cesarstwo Niemieckie   1885 niemiecki
Praga Austro-Węgry   1887 niemiecki
Nowy Jork Stany Zjednoczone Ameryki   1887 niemiecki
Bruksela Królestwo Belgii   1891 francuski
Budapeszt Austro-Węgry   1892 węgierski
Zurych Konfederacja Szwajcarska   1894 niemiecki
Moskwa Imperium Rosyjskie   1894 rosyjski
Ryga Imperium Rosyjskie   1898 niemiecki
Mediolan Królestwo Włoch   1899 włoski
Madryt Królestwo Hiszpanii   1900 włoski
Barcelona Królestwo Hiszpanii   1900 włoski
Londyn Imperium Brytyjskie   1901 angielski
Manchester Imperium Brytyjskie   1901 angielski
Paryż III Republika Francuska   1902 francuski
Petersburg Imperium Rosyjskie   1902 rosyjski
Kopenhaga Królestwo Danii   1903 duński
Sztokholm Królestwo Szwecji   1905 szwedzki
Helsinki Imperium Rosyjskie   1905 niemiecki
Lwów Austro-Węgry   1907 polski
Buenos Aires Republika Argentyńska   1908 włoski
Antwerpia Królestwo Belgii   1908 flamandzki
Johannesburg Imperium Brytyjskie

(Kolonia Przylądkowa)

  1913 angielski

Źródło:[3]

Przypisy

edytuj
  1. a b Józef Kański: Przewodnik operowy. Wyd. XI. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2014, s. 797. ISBN 978-83-224-0962-6.
  2. Richard Coker and the rise of the Celebrity Boy Soprano [online], www.boychoirs.org [dostęp 2017-11-28].
  3. Starnawski, Marcin., Wydawnictwo Krytyki Politycznej., Wiek imperium, 1875-1914, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2015, ISBN 978-83-65369-03-1, OCLC 951390589.

Linki zewnętrzne

edytuj