Henry Zvi Lothane (ur. 21 maja 1934 w Lublinie) – psychiatra i psychoterapeuta, profesor Mount Sinai School of Medicine (Nowy Jork), członek Amerykańskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego i Międzynarodowego Towarzystwa Psychoanalitycznego.

Henry Zvi Lothane

Rozwój osobisty edytuj

H.Z. Lothane pochodzi z wielokulturowego Lublina okresu dwudziestolecia międzywojennego. Korzystał z nauki w trybie publicznym i u prywatnych korepetytorów, w tym znanej wówczas prywatnej nauczycielki Franciszki Mandelbaum (język angielski, kultura, muzyka, historia, filozofia). Szkołę średnią rozpoczął w Łodzi, a ukończył w Ramat Ganie (Izrael, 1949), studia medyczne ukończył w Jerozolimie (1960), a specjalizację z psychiatrii w Rochester (USA, 1966). Poliglota (posługuje się 8 językami), erudyta, badacz wielokulturowości[1].

Dorobek edytuj

Opublikował ponad 80 prac z zakresu metodologii i historii psychoterapii, a w szczególności psychoanalizy, w tym przełomową[1] wykładnię przypadku Daniela Paula Schrebera („W obronie Schreberów/Morderstwo duszy w psychiatrii”, „Schreber revisité”, „Seelenmord und Psychiatrie / Zur Rehabilitierung Schrebers”)[1]. Jego analizy biograficzne Zygmunta Freuda, Carla Junga, Sabiny Spielrein i innych odnoszą się do czasów założycieli psychoanalizy[1][2].

Wprowadził i rozwinął pojęcie dramatologii - obejmujące nową koncepcję dialogu i metodologię psychoterapii, stanowiące podstawę dla interpersonalnej dramaterapii[2][3].

H.Z. Lothane przewodniczył 'American Society of Psychoanalytic Physicians' w latach 1995-1998.

W roku 2013 Polskie Towarzystwo Psychiatryczne nadało H.Z. Lothane'owi Członkostwo Honorowe (laudację wygłosił Bartosz Łoza).

Przypisy edytuj

  1. a b c d H. Lothane: W obronie Paula Schrebera. Neuropsychiatria. Przegląd Kliniczny 2009; 1(3): 4-14
  2. a b H. Lothane: Refleksje o miłości i seksie. Neuropsychiatria. Przegląd Kliniczny 2011; 3(4): 133-138
  3. H. Lothane: Dramatology vs. narratology: a new synthesis for psychiatry, psychoanalysis, and interpersoanl drama therapy (IDT). Archives of Psychiatry and Psychotherapy 2011; 4: 29-43

Linki zewnętrzne edytuj