Henryk Bieńkowski
Henryk Bieńkowski (ur. 14 lipca 1949 w Żychlinie) – polski inżynier i samorządowiec, długoletni prezydent Kołobrzegu.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
14 lipca 1949 |
|---|---|
| Prezydent Kołobrzegu | |
| Okres |
od 2002 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Prezydent Kołobrzegu | |
| Okres |
od 1990 |
| Przynależność polityczna | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
   
| |
ŻyciorysEdytuj
Syn Tadeusza i Gabrieli. W 1981 ukończył studia w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Koszalinie. Od 1972 był zatrudniony w Fabryce Podzespołów Radiowych Elwa w Kołobrzegu. W pierwszej połowie lat 70. należał do Związku Młodzieży Socjalistycznej. W 1980 wstąpił do „Solidarności”. Przewodniczył komisji zakładowej związku w swoim zakładzie pracy. Po wprowadzeniu stanu wojennego działał w Tajnej Komisji Międzyzakładowej w Kołobrzegu, zajmował się później dystrybucją prasy niezależnej.
W 1989 znalazł się we władzach Komitetu Obywatelskiego w województwie koszalińskim. Od 1990 do 1998 zajmował stanowisko prezydenta Kołobrzegu. Związany w latach 90. z Unią Wolności, kandydował z jej listy do Sejmu w 1997. Pracował następnie m.in. jako pełnomocnik wojewody.
W wyniku bezpośrednich wyborów w 2002 powrócił na urząd prezydenta miasta[1]. W wyborach w 2006 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję, przegrywając z Januszem Gromkiem[2]. Uzyskał jednocześnie mandat radnego (z ramienia lokalnego ugrupowania Centroprawica Razem), został też sekretarzem gminy Mielno. W 2010 ponownie poniósł porażkę z Januszem Gromkiem, zdobywając kolejny raz mandat radnego[3], który utrzymał również w wyborach w 2014. W 2018 został natomiast wybrany w skład rady powiatu kołobrzeskiego[4] z ramienia Prawa i Sprawiedliwości.
OdznaczeniaEdytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2012)[5]
- Krzyż Wolności i Solidarności (2015)[6]
- Złoty Krzyż Zasługi (2005)[7]
- Srebrny Krzyż Zasługi (1998)[8]
Życie prywatneEdytuj
Żonaty z Aleksandrą, ma troje dzieci.