Henryk II Żelazny (hrabia Holsztynu)

Henryk II Żelazny, niem. Heinrich II. der Eiserne (ur. ok. 1316, zm. po 16 listopada 1384) – hrabia Holsztynu-Rendsburg od 1340 roku.

Henryk II Żelazny
hrabia Holsztynu-Rendsburg
Okres

od 1340
do 1384

Poprzednik

Gerard III Wielki

Następca

Gerard VI

Dane biograficzne
Dynastia

Schaumburgowie

Data urodzenia

ok. 1316

Data śmierci

po 16 listopada 1384

Ojciec

Gerard III Wielki

Matka

Zofia z Werle

Żona

1. Mechtylda z Lippe, 2. Ingeborga z Meklemburgii

Dzieci

z 1: Mechtylda; z 2: Gerard VI, Albrecht, Henryk, Zofia

Pieczęć Henryka II Żelaznego

Życiorys edytuj

Henryk był najstarszym synem hrabiego Holsztynu-Rendsburg Gerarda III Wielkiego i Zofii, córki Mikołaja II z Werle i królewny duńskiej Rychezy. Po śmierci ojca objął rządy w hrabstwie wraz ze swoim młodszym bratem Mikołajem.

W okresie swojego panowania dążył do zjednoczenia pod swym berłem Holsztynu i Szlezwiku. Swoje roszczenia zgłosił po śmierci w 1375 r. (bez pozostawienia męskich potomków) księcia Szlezwika Henryka i króla duńskiego Waldemara IV Atterdaga. Ostatecznie, cel osiągnął jego syn Gerard VI, który zjednoczył pod swoim berłem także inne części Holsztynu.

Henryk prawdopodobnie uczestniczył w krucjacie przeciwko Litwinom w 1345 r. Raczej nieprawdopodobny jest jego wzmiankowany w starszej historiografii udział w bitwie pod Crécy. W latach 1353–1355 sprzymierzył się z królem Anglii Edwardem III, któremu w zamian za coroczne subsydia pieniężne obiecał powstrzymywać króla duńskiego przed interwencją we Francji. Poprzez swoje małżeństwo z księżniczką meklemburską został szwagrem Albrechta Meklemburskiego, którego wspomógł w skutecznych staraniach o koronę szwedzką (zimą 1363 i 1364 r. uczestniczył w zbrojnej wyprawie Albrechta do Szwecji).

Henryk miał pozostawać w dobrych kontaktach z papiestwem i być może po 16 listopada 1384 r., gdy jest ostatni raz wzmiankowany w źródłach holsztyńskich, udał się na południe; daty i miejsca jego zgonu nie znamy.

Rodzina edytuj

Henryk był dwukrotnie żonaty. Pierwszą jego żoną była Mechtylda (zm. 1365), córka Bernarda V z Rhedy. Z małżeństwa tego pochodziła córka Mechtylda. Drugą żoną Henryka została Ingeborga (zm. 1395), córka księcia meklemburskiego Albrechta II i wdowa po margrabim brandenburskim Ludwiku VI Rzymianinie. Z tego małżeństwa pochodziło czworo dzieci:

Bibliografia edytuj